Interactiemogelijkheden binnen MOOC’s belangrijk voor kwaliteit

Interactie en communicatie zijn van belang als het gaat om succesvol leren. Hoe vindt interactie binnen massive open online courses (MOOC) plaats? Deze vraag hebben Hanan Khalil en Martin Ebner onderzocht, en beschreven in het conferentiepaper “Interaction Possibilities in MOOCs – How Do They Actually Happen?”. Zij formuleren één belangrijk verbeterpunt.

In hun inleiding benadrukken de auteurs dat MOOC’s aan kritiek bloot staan. Is het mogelijk om kwalitatief onderwijs te verzorgen bij zulke grote aantallen? Interactie formuleren zij namelijk als voorwaardelijk voor kwalitatief goed onderwijs:

Interaction in MOOCs will help students to develop their own ideas, express themselves, establish their presence, and make thoughtful long-term relationships.

Op basis van dataanalyse en observaties hebben Khalil en Ebner dertig van de meest populaire en omvangrijkste MOOC’s onderzocht. Daarbij hebben zij onder meer gekeken naar drie typen interacties (student-student, student-docent, student-content). De interacties hebben betrekking op online lezingen, opdrachten (verzoeken voor verduidelijkingen), discussies binnen studiegroepen, niet-taakgebonden discussies (bijvoorbeeld om elkaar beter te leren kennen) en technische feedback.

Zij concluderen dat ‘student-student’-interactie veel plaats vindt, vooral via sociale media, maar dat ‘student-docent’-interactie weinig plaatsvindt. Een belangrijk verbeterpunt voor MOOC’s, constateren Khalil en Ebner:

Thus, it seems obviously that there is a need to use instructional techniques and activities that can promote and enhance “students to instructor” interaction in MOOCs.

De auteurs positioneren hun onderzoek tegen de achtergrond van de tendens dat ontwikkelingslanden MOOC’s beschouwen als mogelijkheid om de toegankelijkheid van het hoger onderwijs te verbeteren. Tegelijkertijd zijn er zorgen ten aanzien van de hoge uitvalcijfers. Echt onderzoek naar de redenen van uitval ontbreekt evenwel. De mate van interactie is indirect van invloed op uitval uit cursussen. Daarom is het onderzoek van Khalil en Ebner relevant.