Vandaag las ik het artikel ‘Nieuwe methode voor integraal herontwerp met ICT’ van Hans Mulder en Aad van der Niet (Profiel nummer 7, oktober 2006). Volgens deze auteurs is er dringend behoefte aan methoden om organisaties in enkele maanden -en op samenhangende wijze- opnieuw te ontwerpen. Bestaande methoden, aldus de auteurs, voldoen niet omdat ze de snelle veranderingen niet kunnen bijbenen. En dat geldt vooral om herontwerptrajecten waarbij ICT een belangrijke rol speelt, zo schrijven Mulder en Van der Niet.
De ‘Language Action Perspective’-onderzoeksschool zijn zij als bruikbaar alternatief. Bij het Language Action Perspective is de rol van de mens (de actor) essentieel en is veel aandacht voor het communicatiepatroon tussen twee actoren (de transactie). Door middel van bepaalde methoden -zoals de DEMO-methodiek– worden essentiële transacties getoond, die plaats vinden onafhankelijk van de inrichting van de organisatie.
Op basis van dit concept beschrijven de auteurs een herontwerpaanpak, die zij illustreren met een casus. Een onderdeel van een ROC wilde van een losse projecten benadering komen tot een integrale aanpak van onderwijsvernieuwing waarbij ICT wordt toegepast. Wat opvalt is dat sprake is van een gemeenschappelijke invulling door managers en medewerkers van de business case, aanleiding, scope, bereik en beperkingen van een integrale aanpak. Er is onder meer een scholingsmiddag voor alle medewerkers over de informatiearchitectuur georganiseerd.
Wat ik me hierbij afvraag is hoe de medewerkers dit proces daarwerkelijk beleefd hebben. Medewerkers kunnen ondanks workshops, scholingsmiddagen en andere bijeenkomsten toch het gevoel hebben dat het onderwerp ‘informatiearchitectuur’ ver van hun bed af staat. Bovendien kan een term als ‘herontwerp’ op zich al tot weerstand leiden: ‘zij’ zijn van plan alles over boord te gooien, zonder dat we weten wat ervoor in de plaats komt.
Volgens mij gaat het er vooral om ervaren knelpunten centraal te stellen en met oplossingen te komen waar de eindgebruiker baat bij heeft. Daarnaast is het belangrijk om met eindgebruikers vooral te communiceren over verwachtingen. Zijn deze verwachtingen niet soms te hoog gespannen? Denkt de doorsnee-gebruiker niet dat applicaties 24/7 beschikbaar zouden moeten zijn? En is dat altijd reëel?
Het artikel is overigens weinig samenhangend geschreven. Het lijkt wel of een veel te lange versie drastisch maar onvoldoende zorgvuldig is ingekort. Bovendien hebben de auteurs gebruikte referenties onzorgvuldig vermeld. Zo hebben zij een -verouderd- model gebruikt van KPMG Consulting gebruikt zonder fatsoenlijke bronvermnelding.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie