Tijdens de CRWO-conferentie heb ik een sessie van de Open Universiteit bezocht over succes- en faalfactoren bij innovaties. In opdracht van SURF heeft de OU een aantal vernieuwingsprojecten geanalyseerd. Ze hebben hierbij onder andere "concept mapping" als methode gebruikt.
Tijdens deze sessie hebben we in vogelvlucht deze methode gehanteerd (afgewisseld met toelichtingen op het onderzoek). Grappig was dat één van de presentatoren tijdens de onderdelen op zijn key board speelde om de tijdsduur van het onderdeel aan te geven (een enkele deelnemer werd hierdoor wel afgeleid).
Opvallend was dat de verschillende subgroepen met vergelijkbare factoren aan kwamen zetten (draagvlak, committment, kwaliteit projectmanagement, enzovoorts). Ik vond wel dat de factoren nogal "oppervlakking" benoemd werden. Wanneer is bijvoorbeeld sprake van "steun van het management"?
Interessante stellingen:
- Er is een onderscheid te maken tussen organisatiemanagers en projectmanagers. De eerste groep is vooral gericht op stabilisering van de organisatie. Projectmanagers zijn daarentegen gericht op verandering. Een goede organisatiemanager is daarom lang niet altijd een goede projectmanager.
- Je hebt niet altijd draagvlak nodig om een verandering door te voeren. Mensen wennen ook aan de verandering als deze is "afgedwongen", of ze gaan weg.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie