Impressie dag 1 Online Educa: veel aandacht voor leren, opleiden en onderwijs na de coronacrisis #oeb20

Vandaag heeft de eerste dag van de online editie van de Online Educa plaatsgevonden. Deze blogpost bevat een impressie van deze dag. Vandaag werd met name ook gekeken naar de periode na Covid-19.

Donald Taylor mocht de online conferentie openen. Als ik het goed heb begrepen vertelde Donald dat meer dan 1700 deelnemers uit meer dan 60 landen zullen participeren. Dat zijn er minder dan bij een gewone versie van de OEB, maar nog steeds best veel.

Normaal gesproken, zo gaf Donald aan, begin je de opening met huishoudelijke mededelingen over lunches, koffiepauzes, enzovoorts. Nu demonstreerde hij de interface van de applicatie. Zoom-sessies worden daarin geïntegreerd met de applicatie SwapCard. Je kunt o.a. chatten, vragen stellen en op peilingen reageren.
Taylor bedankte ook de sponsoren, die de OEB ook trouw zijn gebleven bij de transitie van face-to-face naar online.

Donald Taylor vroeg ons ook na te denken over hoe ons werk er anders uit zal zien, komend jaar. Heel wat mensen wilden weer meer face-to-face gaan doen, dan nu het geval is. Hij benadrukte ook de voordelen van chat tijdens een online conferenties: er kunnen veel meer mensen participeren.

Wat verwachten we van leren en onderwijs?

Daarna was het de beurt aan Andreas Schleicher, directeur Education and Skills van de OECD. Schleicher ging onder meer in op de vraag ‘waartoe onderwijs op aarde is’. Wat verwachten we van leren en onderwijs, in de toekomst? Hoe kan technologie daar aan bijdragen? Zijn bijdrage bevatte ook discutabele uitspraken. Hieronder vind je enkele zaken die hij heeft genoemd:

• 1,5 miljard lerenden konden vanaf maart geen onderwijs volgen.
• Er hebben veel technologische innovaties plaatsgevonden, de afgelopen maanden.
• Slechts de helft van de docenten voelt zich vertrouwd om technologie voor leren te gebruiken. Dat is zelfs in een land als Japan het geval. Er is dus nog een lange weg te gaan. De waarde van technologie wordt immers vooral bepaald door de wijze waarop deze wordt gebruikt.
• De complexiteit van denken en werken neemt volgens Schleicher toe. Dat betekent dat veel meer mensen dan voorheen op een hoog niveau onderwijs genoten moeten hebben. Hoog opgeleiden vinden regelmatig geen goed betaald werk, terwijl werkgevers niet altijd geschikte werknemers vinden.
• We leven in een “post truth world”. Waarheid en feiten lijken minder waard te worden. We moeten dus beter leren omgaan met informatie, meer oog hebben voor diversiteit. Voor culturele verschillen.
• Ongeveer 20% van de mensen beschikken niet over basisvaardigheden. Computers met AI worden slimmer dan 70% van de mensen. Hoe kunnen we AI aanvullen met unieke menselijke kennis? Het is de vraag of onderwijs ook in de toekomst de competitie met technologie wint. De digitale revolutie leidt ook tot nieuwe sociale problemen.
• Leren is een sociaal en relationeel proces. Mensen gaan naar onderwijsinstellingen om met elkaar in gesprek te gaan.
• We moeten nadenken over waar ons onderwijs echt om gaat. Curricula hebben vaak een beperkte scope. We zorgen ook voor overvolle curricula. Mensen raken motivatie kwijt.
• Leren moet mensen richting geven. Kennis is belangrijk. Maar we moeten beter worden in minder dingen, en meer verdiepend doceren.
• Sociale en emotionele vaardigheden worden belangrijker. We moeten beter omgaan met ambiguïteiten.
• Schleicher benadrukt het belang van het bevorderen van een growth mindset. Zorg ervoor dat lerenden meer durven te experimenteren. Onderwijs draait ook om mindset, en niet alleen om kennis.
• Er zijn heel wat trends die veel impact hebben en/of tot meer onzekerheid leiden.
• Het onderwijs verandert volgens Schleicher net zo snel als dat een kerkhof beweging kent. Dat komt door allerlei factoren. Zo kunnen ouders veranderingen van onderwijsinhoud ook tegenhouden. Maar veranderingen kunnen plaatsvinden. Dat hebben landen als Portugal laten zien. En volgens Taylor worden momenteel in Groot-Brittannië twee kerkhoven verplaatst.
• Schleicher schetste vier mogelijke scenario’s voor het onderwijs.
  1) Schooling extended. Technologie draagt bij aan uitbreiding en aanvulling van het bestaande onderwijs. Aan intensivering van het huidige front-end, massale scholingsmodel.
  2) Education outsourced. Uitbesteding van het onderwijs en de daaruit voortvloeiende toename van de marktwerking. Met name in China investeren venture capitalists in educatieve technologie. VR, AR en AI worden steeds belangrijker. Leren en beoordelen worden meer geïntegreerd dankzij AI. Learning analytics, blockchains voor acrreditatie worden in toenemende mate toegepast.
  3) Een andere mogelijke reactie is dat scholen learning hubs worden. Een herbestemming van het onderwijs en de transformatie van scholen. Meer flexibel, meer gericht op gemeenschappen.
  4) Leren kan ook altijd en overal plaatsvinden. Learn-as-you-go. Dat betekent het einde van het leren op school en de ondergang van het onderwijs.

Exploring Post-Covid Education Futures

In dit Learning Café, met onder andere Gilly Salmon en Ulf-Daniel Ehlers, ging het over post-Covid onderwijs 4.0 en de systematische transformatie van het hoger onderwijs.

Gilly vroeg mensen zich voor te stellen in de chat. En zij reageerde op veel bijdragen.

Vanuit verschillende perspectieven werd het onderwerp, de toekomst van het onderwijs over vijf jaar, besproken. Dat gebeurde in break-out rooms. We kregen daarvoor instructies (wie houdt de tijd bij, wie faciliteert, wie faciliteert).

We kregen een perspectief en een document met ‘drivers for change’ die we moesten bespreken. In twee ronden. Wij richten ons op de drivers. In de eerste ronde keek onze groep naar de lerende, met de volgende ‘drivers’:

• Future Skills. Je moet je sneller dan vroeger aanpassen aan veranderende omstandigheden. Mensen moeten ook meer zelfgestuurd leren.
• New meanings of quality and expectations.
• Learning without grades. Diploma’s alleen zijn niet belangrijk. Maar blijven belangrijk, zeker in bepaalde sectoren.
• Real-world: Problems do not recognise disciplines
• Mobile- College in your pocket. Wordt steeds belangrijker. Andere technologieën zijn ook belangrijk (AI).

Er is sprake van veel onzekerheid en verwarring. Je waant je in een doolhof.

Andere perspectieven waren:

Perspectief van doceren. Content, data, video. Kwaliteit van content wordt een belangrijk issue. Hoe ga je om met data en content die door lerenden worden gegenereerd?

Perspectief van technologie: robots die onmiddellijk feedback geven, in specifieke talen. Je leert dan al doende een taal.

Perspectief van kennis: kritisch denken om informatie die niet meer centraal gecureerd wordt te verwerken.

Perspectief van de plaats: het risico bestaat dat docenten weer terug willen naar het klaslokaal. Aanwezigheid is belangrijk en hoe realiseer je dat online? Hoe bouw je communities?

In ronde twee mochten wij praten over plaats/locatie, met de volgende ‘drivers’:

• Remote, distanced
• Boundary-less and seamless
• Design of discussion, adventure, discovery spaces
• Unusual = new normal
• Outdoors

Connectiviteit en toegankelijkheid. Gebrek aan goede verbindingen belemmeren leren op afstand. Je leert ook op school, op de werkplek en online. Je bent fysiek gescheiden, maar virtueel samen. Dat komt bijvoorbeeld tot uiting in de Gallery View binnen Zoom.

De andere groepen kwamen o.a. met de volgende output:

Kennis:

5 c’s of knowledge:

• Challenge
• Consumer
• Co-creation
• Context
• Connotation

Technologie: virtual reality, met daarbij meer aandacht voor empathie. Behoefte aan een mixed community.
We zullen meer met avatars gaan leren. Maar voor veel zaken zoals schrijven heb je docenten nodig.

Gilly Salmon verwees onder andere ook naar dit artikel over de toekomst van het onderwijs.

Ik vond het ook leuk om te zien hoe zij deze sessie met haar collega’s had opgezet.

Haardvuursessie

Ik heb deelgenomen aan een haardvuursessie. In de applicatie Remo kon je kiezen aan welke tafel je wilt plaatsnemen. Er waren tafels met en zonder thema. Er waren niet heel veel deelnemers die voor deze sessie hadden gekozen. Ik heb echter een interessant gesprek gehad met een deelneemster over het gebruik van verschillende avatars bij online leren, waarmee je ook je gemoedstoestand kunt uitdrukken.

Reimagine Education for the Post Pandemic Era

Deze presentatie van 15 minuten werd verzorgd door Yoram Wind, emeritus hoogleraar van de Wharton School. De presentatie was opgenomen. De spreker participeerde in de chat.

Volgens hem hebben we dankzij ‘corona’ een unieke kans om onze onderwijsmodellen uit te dagen en te veranderen, en voort te bouwen op wat we wisten wat er gedaan moest worden, maar waarvoor we niet werden gestimuleerd om dat te doen. Hij schetste op basis van het programma Re-imagine Education 10 noodzakelijke veranderingen van het huidige onderwijs:

1. Van traditionele “college age students” naar een leven lang leren voor iedereen. We leven langer, werken langer. En we moeten ons blijven ontwikkelen.
2. Van diploma’s naar een portfolio van certificaten en andere bewijzen.
3. Van hiërarchische relaties naar een meer ‘learner-centric’ benadering met co-creatie.
4. Van leren in de klas naar creatief, blended, gepersonaliseerd, experimenteel leren. Kijk ook naar wat we kunnen leren van andere disciplines zoals ‘adverteren’. Pas die principes toe in het onderwijs (zoals storttelling).
5. Van rigide structuur van semesters naar flexibele modellen van diverse schema’s. We kunnen het format van ons onderwijs veranderen.
6. Breng technologie naar een volgende ‘level’. Denk aan AI, smartphone. Aan peer assessment met behulp van AI.
7. Een shift in content. Is de content wel gericht op waarden en ‘employability’ vaardigheden? Leren lerenden wel de goede dingen?
8. Van gescheiden werelden van onderwijs en onderzoek naar interdisciplinaire kennisnetwerken, waarbij op innovatieve manieren wordt geleerd.
9. Van gescheiden werelden van wetenschap, bedrijfsleven, overheid en non-profit naar integratie. Beoordelen zou bijvoorbeeld in de praktijk van arbeidsorganisaties plaatsvinden. Het gaat namelijk om het kunnen toepassen.
10. Daag de traditionele business en verdienmodellen binnen het onderwijs uit, waarbij toegang tot onderwijs wordt gerealiseerd.

Welke van deze veranderingen spreken jou aan? Waar kun je mee aan de slag, vroeg Wind. Ontwerp een verandering en implementeer het.

Making Learning Meaningful in a Transition Between Worlds

Welke rol zou het leren kunnen spelen bij de voorbereiding van de samenleving op het functioneren in een wereld die we ons nog niet kunnen voorstellen. Hoe zou het leren kunnen evolueren om de mensheid in staat te stellen een gedeelde betekenis te hebben voor onze nieuwe werkelijkheid? Wat zouden we kunnen leren om de overgang te maken tussen een wereld die niet meer bestaat en een wereld die nog niet gedefinieerd is?
Hierover boog Tony O’Driscoll zich in de afsluitende keynote van dag 1 van editie 2020 van de Online Educa. Hij deed dat in een zeer hoog tempo en op een behoorlijk filosofische manier.

Volgens O’Driscoll bevinden we ons nu in een “liminal space”. Dit is de ruimte tussen een oude wereld en een in opkomst zijnde wereld.  We kennen die nieuwe wereld nog niet. We voelen ons daardoor verloren. COVID-19 maakt ons daar bewust van. We hebben dit soort overgangen trouwens vaker meegemaakt. Bijvoorbeeld van modern naar post-modern, van industrieel naar post-industrieel.

Technologie verandert exponentieel en we hebben te maken met een digitale kloof van een ander type. Disbalans, een collectief gevoel van onzekerheid en chaos. dat zijn sleutelwoorden van de huidige tijd. Kunnen we leren betekenis te geven aan een veranderende wereld die we niet begrijpen? Hoe kun je kinderen daarop voorbereiden? Door onderwijs in elk geval op een andere manier in te richten.

De rol van technologie kan daarbij vierledig zijn:

• Beperken, knechten.
• Versterken.
• Verstrikken. De verwevenheid van mens en technologie leidt tot nieuwe toepassingen.
• Vernietigen.

 

 

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.