Onderwijsveranderingen beginnen met je voor te stellen hoe het anders kan. Verder moet je vooral geduld hebben en bondgenoten zoeken. Dat zijn enkele conclusies die ik trek uit How Can We Reframe The Ed Form Debate. Mark Phillips beschrijft in deze bijdrage hoe zijn dochter, die als docent werkt, gefrustreerd raakt als zij weer geconfronteerd wordt met de harde realiteit van haar school, nadat zij eerst een inspirerend verhaal heeft gehoord van de Finse onderwijshervormer Pasi Sahlberg.
“Hoe breng je dergelijke veranderingen in de praktijk?”, vraagt Phillips zich af. Op basis van verschillende bronnen formuleert hij een aantal adviezen:
- Veranderingen verlopen traag, en beginnen als je een aantal gewaardeerde docenten binnen de school bij elkaar brengt.
- Een kleine groep van zeer gemotiveerde belanghebbenden, die een bepaalde binding met elkaar hebben, zijn in staat veranderingen te bewerkstelligen. Daarbij gaat het om docenten (die gevoelig zijn voor strategie), om schoolleiders en ouders binnen een district.
- Zonder steun van schoolleiders is het erg ingewikkeld om betekenisvolle veranderingen te helpen realiseren. Zorg er dus voor dat schoolleiders je bondgenoten zijn.
- Begin met het betrekken van collega’s door te vragen: “Wat als…“. Zoek naar gemeenschappelijke ideeën en passies. Fine tune je visie en boodschap. Betrek ouders, lerenden en sleutelfiguren binnen je gemeenschap. Je kunt niet iets creëren waarvan je je geen voorstelling kunt maken.
Het is inderdaad belangrijk om je te realiseren dat het Finse onderwijs in tientallen jaren is geworden tot wat het nu is. Verder valt op dat Phillips landelijke wet- en regelgeving niet gebruikt als excuus voor het niet slagen van onderwijsveranderingen. Wellicht is binnen de marges van de bestaande onderwijswetgeving meer mogelijk dan we wel eens denken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie