ICT binnen het Spaanse onderwijs

Hoe vaak krijg je de kans om te bloggen op basis van een Spaanse bron? Ik niet vaak, aangezien mijn Spaans niet veel verder rijkt dan buenos dias, hola, uno momento dado (;-)) en cerveza. Maar gelukkig mailde Marc Crolla mij de vertaling van een artikel uit El Pais over het gebruik van ICT in het Spaanse onderwijs. Een aantal zaken valt me op.

  • Een nieuwe onderwijswet verplicht het gebruik van ICT in alle basisvakken in het basis- en voortgezet onderwijs het VO.
  • 80 % van de leerlingen in het voortgezet onderwijs gebruikt binnen de meeste vakken nooit of bijna nooit de computer, terwijl men op school wel over voldoende computers beschikt (1 PC op 6 leerlingen).
  • Een grote meerderheid van de docenten (bijna 80%) noemt zichzelf digitaal analfabeet. Andere belemmeringen voor de acceptatie van ICT in het onderwijs zijn: gebrek aan tijd (72,3%), het gebrek aan gespecialiseerd personeel (63,9%), de geringe motivatie (58,9%) of het gebrek aan middelen (57,3%).
  • 85% van de leerlingen beschikt thuis over een computer, de helft heeft thuis Internet. De meeste leerlingen gebruiken de computer praktisch iedere dag of in elk geval meerdere keren per week.
  • Docenten hebben in meerderheid vertrouwen in de didactische mogelijkheden van ICT.
  • Meer dan 80% van de docenten gebruikt de computer om lessen voor te bereiden.

Opvallende gegevens, die elkaar volgens mij ook tegenspreken (zie het digitale analfabetisme van docenten versus het gebruik van de PC voor lesvoorbereiding). Volgens mij is de Spaanse situatie somberder dan de Nederlandse situatie. Verder is de wettelijke verplichting bijzonder te noemen. Ik zie dat Plasterk niet zo snel doen. Ik vraag me ook af of dit wel werkt. Maak je daarmee ICT niet tot doel op zich? Zelfs als deze wet gehandhaafd wordt en er is sprake van flankerend beleid (ik denk aan professionalisering van docenten), dan wil dit nog niet betekenen dat ICT ook op een didactisch goede manier wordt geïncorporeerd in het curriculum. ‘Wortel-maatregelen’ blijken bij onderwijsvernieuwingen immers beter te werken dan ‘stok-maatregelen’.

BTW: grappig hoe zo iets werkt. Ik heb Marc Crolla jaren geleden leren kennen toen hij bij De Digitale Stad werkte, en ik bij BVEnet. Vervolgens jaren niet gezien. In Spanje heeft hij mijn weblog ontdekt. Inmiddels woont hij weer in Nederland en is hij als projectmanager betrokken bij het Wadden-project waaraan studenten van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden werken. Deze studenten heeft hij kennis laten maken met mijn weblog, op basis waarvan deze studenten mij onlangs hebben gevraagd een gastcollege te verzorgen. En daar kwam ik Marc weer tegen.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *