Ik was even bang dat we weer te maken krijgen met een nieuwe onderwijsaanpak, toen ik de titel What Are Bisynchronous Classes? las. Bisynchroon onderwijs blijkt echter een ‘oude bekende’ te zijn.
Enkele jaren geleden kwam ik namelijk ‘bichroon online leren’ voor het eerst tegen. En bisynchroon onderwijs blijkt daar een synoniem voor te zijn. Het betreft de combinatie is van real-time -live, synchroon- online leren met asynchrone online componenten zoals modules en video’s. Er is dus geen sprake van fysiek contact tussen lerenden en docent.
Auteur Alexander Frost onderscheidt de volgende manieren van leren:
- Hybride: combinatie van persoonlijk en online leren. Dit wordt overigens meestal ‘blended learning’ genoemd. Je kunt diverse modellen van blended learning onderscheiden. In ons land betekent ‘hybride’ onderwijs overigens onderwijs dat deels op school en deels in de beroepspraktijk plaatsvindt.
- HyFlex: geeft lerenden de keuze in hoe ze deelnemen (fysiek, synchroon online, asynchroon online). Bisynchroon maakt hier vaak deel van uit.
- Bichroon/bisynchroon: uitsluitend gebruikmakend van online tools, synchroon en asynchroon.
- Persoonlijk: volledig op locatie.
- Simulcast/synchroon op afstand: live uitzending vanuit één locatie naar een andere.
Frost haalt Kathe Pelletier van EDUCAUSE aan die stelt dat deze variaties wijzen op een toekomst waarin de grenzen tussen leermethoden vervagen. Ze benadrukt dat bi(syn)chroon online leren zowel dimensies van ruimte als tijd weerspiegelt en mogelijk een derde dimensie heeft: de mate waarin technologie het leren faciliteert en mogelijk maakt.
Bij bichroon online leren kun je als docent ervoor kiezen welke modules lerenden doorlopen en wordt betrokkenheid door middel van verschillende online tools, zoals bijvoorbeeld Zoom, bevorderd. Zelf heb ik enkele jaren modules bij de Open Universiteit volgens bichroon online leren verzorgd. Deze modules hadden een looptijd van elf weken. Elke twee weken vond een live online sessie plaats. De eerste sessie stond onder meer in het teken van kennismaking. Tijdens andere sessies presenteerden deelnemers bijvoorbeeld uitwerkingen van opdrachten, en ging ik uitgebreider op een aantal onderwerpen in. Verder leerden deelnemers vooral asynchroon online (artikelen bestuderen, video’s bekijken, opdrachten maken). Als docent heb je ook tussen de sessies door contact met (individuele) lerenden, bijvoorbeeld als je ziet als een lerende in vergelijking met de rest weinig actief is of bij vragen.
Er zijn volgens Frost voordelen en nadelen verbonden aan bichroon leren. Zo gelden flexibiliteit en gemak prijzen als voordelen voor lerenden met drukke agenda’s. Er is ook sprake regelmaat en interactie. Nadelen zijn onder meer het waarborgen van gelijke toegang tot technologie, het elkaar niet fysiek ontmoeten (waar mensen vaak behoefte aan hebben), en de noodzaak van kwalitatief hoogwaardige content. Ik merk ook dat lerenden ook bij deze vorm van online leren vaak moeite hebben om hun eigen leren te reguleren.
Bij het overwegen van bichroon leren, moet je over een aantal vragen nadenken. Bijvoorbeeld over het voorkomen van uitval, over de waarde van persoonlijke ervaringen op de campus en over toekomstige investeringen in technologie.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie