Onlangs verscheen het rapport ‘Een Leven Lang Leren’ van het Zorgpact Rotterdam en deRottertdamseZorg. De samenstellers laten door middel van dertien cases uit verschillende sectoren zien hoe je een leercultuur kunt ontwikkelen.
Het rapport beschrijft uiteraard eerst de context van een leven lang leren in de zorg. Daarna volgt de aanleiding van het rapport. De auteurs schrijven onder meer dat een bepaalde mate van autonomie om invulling te geven aan de eigen ontwikkeling onontbeerlijk is voor een leven lang leren, zonder dat dit impliceert dat leren vrijblijvend is “of dat de organisatie geen rol heeft in het leer- en ontwikkelproces.”
Daarna volgt de rode draad van de ‘best practices’ uit diverse sectoren, waarvan de bevindingen relevant zijn voor de zorg:
- Er is sprake van “belevingsgericht leren”. Deze vorm van leren heeft als doel om medewerkers hun werk vanuit een ander perspectief te laten ervaren (bijvoorbeeld vanuit het perspectief van de patiënt).
- Digitaal leren. Deze cases hebben volgens de samenstellers tot doel om de kennis en vaardigheden ten aanzien van digitale toepassingen te vergroten. Eerlijk gezegd vind ik dit een vreemde interpretatie van ‘digitaal leren’. Zie het hoofdstuk (pdf) dat ik hierover met Jan Rijken en Nick van Dam heb geschreven. Deze interpretatie spoort ook niet met de casus van Unilever (gebruik van online platform Degreed) of met de SPOC’s van Dichterbij.
- Praktijkleren. Deze voorbeelden hebben gemeenschappelijk dat zij medewerkers op een nieuwe manier in de praktijk laten leren of hen in de praktijk ondersteunen bij hun leerproces.
Alle cases kenmerken zich volgens de auteurs door:
- Door interactie leren mensen van en met elkaar (vaak multidisciplinair).
- Een open leercultuur zorgt voor leergierige professionals. Leren zou leuk, informeel, laagdrempelig en veilig moeten zijn. Dat zou de intrinsieke motivatie om te leren versterken. Ondersteuning van lerenden is hierbij belangrijk.
- Autonomie zorgt voor motivatie. Medewerkers krijgen meer regie over hun ontwikkeling. Zoals gezegd is ondersteuning belangrijk. En wordt vooral gekeken naar het gewenste resultaat.
Nota bene: binnen het reguliere onderwijs is sprake van een beperkt effect van motivatie leerresultaten. Wellicht werkt dit voor lerende volwassenen anders.
Belangrijke randvoorwaarden zijn:
- Een gevoel van veiligheid bevordert een open leercultuur. Medewerkers en leidinggevenden moeten zich kwetsbaar durven op te stellen.
- Goede relaties binnen en tussen bedrijven en organisaties bevorderen vertrouwen.
- Alle niveaus binnen organisatie zijn gecommitteerd aan de gekozen aanpak. Dit draagvlak blijkt uit daden, niet alleen uit woorden.
- De benodigde middelen moeten aanwezig zijn om een succes te maken van de aanpak (personeel, financiën, ICT).
Daarna volgen de beschrijvingen van de goede voorbeelden. Helaas ben ik hier de term ‘leerstijlen’ ook tegen gekomen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie