Op het gebied van leerplatforms doet zich een interessante ontwikkeling voor. Opvallend is dat deze ontwikkeling zich vooralsnog niet voordoet bij digitale leeromgevingen die in het onderwijs worden gebruikt.
Ik ben pas enkele weken geleden gestuit op het artikel Learning Technology Evolves: Integrated Platforms Are Arriving van Josh Bersin uit juni 2019 (en pas nu toegekomen aan het bespreken ervan). Bersin beschrijft hierin hoe leerplatforms zich in de loop der jaren hebben doorontwikkeld, en hoe deze ontwikkeling zich zal voortzetten.
Voor de millenniumwisseling maakten organisaties vaak gebruik van verschillende leertechnologieën voor het ontwikkelen en verzorgen van web-based trainingen. Rond de millenniumwisseling wilden ondernemingen een eigen ‘virtuele universiteit’ creëren en ontstond de behoefte aan systemen waarmee je niet alleen face-to-face trainingen kon managen, maar ook e-learning. Dat werden de leermanagementsystemen. Bestaande leveranciers namen leveranciers van e-learning technologie over, en er kwamen nieuwe partijen op de markt.
Deze partijen boden zogenaamde ‘verticale oplossingen’ aan. Bersin schrijft hierover:
By “vertical” I mean the vendor has decided to put together a “stack” of solutions that address all parts of your learning needs, as opposed to a “horizontal” solution where they sell their slice of the problem to many different customers. It’s like selling “car radios” vs. “cars.”
Vervolgens besteedden LMS-leveranciers volgens Bersin onvoldoende aandacht aan innovatie van hun producten. Gebruikers werden ontevreden, onder meer omdat LMS-en niet in staat waren andere manieren van (online en blended) leren te faciliteren dan cursussen en trainingen. Ook liet onderzoek van Towards Majority uit 2018 zien dat bijna 40% van de LMS-gebruikers een betere ‘user experience’ wenste.
Daarom betraden weer nieuwe leveranciers de markt van leertechnologie met onder andere oplossingen voor microlearning en met learning experience platforms. Afnemers zien langzamerhand door de bomen het bos niet meer. Volgens Bersin zijn er zo’n 200 LMS-en en 30 LXP’s verkrijgbaar, naast duizenden leveranciers van specifieke tools.
Dit leidt volgens Bersin weer tot een nieuwe ontwikkeling: de opkomst van moderne geïntegreerde leerplatforms voor organisaties. Deze platforms houden zich bezig met leermanagement, contentmanagement, cursusmanagement, samenwerking/mentoring, verkopen en compliance, curricula en carrière management, skills management en beoordelen, learning experience. Verder kun je tal van vormen van content via deze leerplatforms gebruiken (van micro-learning tot cursussen, rekening houdend met profielen van gebruikers tot top-down ontwikkelde leerprogramma’s).
Deze moderne geïntegreerde leerplatforms willen dus expliciet rekening houden met diverse leerbehoeften en leeractiviteiten (formeel-informeel, individueel-samenwerkend leren). De gebruikerservaring is daarbij van groot belang.
Bersin beschrijft ook enkele voorbeelden van platforms. Daarbij gaat het onder meer om platforms die zich doorontwikkelen dankzij overnames en innovaties van hun product tot een nieuw ‘all in one’-systeem. Degreed ontwikkelt zich bijvoorbeeld van een LXP tot een leerplatform dat veel meer kan. LXP Edcast heeft een LMS overgenomen en werkt op die manier aan verbreding. CrossKnowledge is ooit begonnen als contentleverancier, heeft vervolgens de stap gezet naar de LMS-markt en groeit nu door richting een moderne geïntegreerde leerplatform. Verder zie je dat de leverancier van het LMS Canvas, Instructure, zich met Bridge ook op deze markt begeeft. Al heb ik begrepen dat de nieuwe investeerder van Instructure weer van Bridge af wil.
Bersin voorspelt dat er steeds meer toepassingen op het gebied van leren beschikbaar komen (o.a. op het gebied van VR). Deze ontwikkelingen zullen ook een plek krijgen binnen de moderne geïntegreerde leerplatforms.
Binnen digitale leeromgevingen voor het onderwijs zie je deze ontwikkeling in veel mindere mate terug. Je ziet eerder dat bepaalde digitale leeromgevingen, zoals Canvas en Moodle, kunnen integreren met andere applicaties die voor leren worden gebruikt (denk aan interactieve content in H5P, video’s op Mediasite, virtuele klas-sessies binnen Big Blue Button of aan MS Teams). De digitale leeromgeving als een geïntegreerd geheel aan applicaties komt langzamerhand dichterbij. Er is minder sprake van nieuwe ‘all in one’-systemen, maar eerder van met elkaar geïntegreerde applicaties (systeemintegratie, gegevens integratie; visuele integratie is vaak nog een aandachtspunt).
Daarnaast zijn onderwijsinstellingen nog steeds sterk gericht op leren via opleidingen, cursussen, modules en andere leereenheden van een wat grotere omvang. Informeel leren en micro-learning spelen binnen het onderwijs nauwelijks een rol. De digitale leeromgevingen binnen het onderwijs zijn functioneel gezien minder veelomvattend dan de moderne geïntegreerde leerplatforms voor organisaties.
Een geïntegreerd geheel aan applicaties biedt organisaties m.i. meer flexibiliteit. Je kunt componenten makkelijker vervangen. Tegelijkertijd is ook sprake van meer complexiteit (onder meer vanwege meer keuzemogelijkheden) en is ‘user experience’ vaak een verbeterpunt.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie