Gisteravond kreeg ik via LinkedIn de volgende vraag: “heb je voor mij een bron, of meerdere, waarbij uit onderzoek is gebleken wat de maximale duur van een online les is en hoeveel procent de max is van de “zendtijd” van docenten?” Deze vraag is niet gemakkelijk te beantwoorden. Maar ik wil wel enkele richtlijnen formuleren die je kunnen helpen bij het bepalen van de lengte van de online les.
Een les is een afgebakende periode waarin leer- en doceeractiviteiten worden uitgevoerd om bepaalde leerdoelen te bereiken. ‘Online’ gaat dan over het medium. Daarbij kun je een onderscheid maken tussen asynchroon online leren (tijd- en plaatsonafhankelijk; hierbij wordt vaak gebruik gemaakt van verschillende media en verwerkingsactiviteiten), synchroon -live- online leren (plaatsonafhankelijk, maar op hetzelfde tijdstip) of een combinatie van beiden. Christian Shockley schrijft over de ideale lengte van een online les:
I wish there were a magic number of minutes that hit that sweet spot between getting a learner’s full attention and tiring them out just enough to sleep well at night. But, alas, I haven’t found that number.
Wat zijn toch richtlijnen die je kunt aanhouden bij het ontwerpen van een ‘online les’?
Segmentatie principe
Het is belangrijk om de inhoud in kleine segmenten onder te delen. Dit ‘segmenting principle’ wordt onder meer beschreven door Ruth Clark en Richard Mayer in “E-learning and the science of instruction” (ik beschik over de derde editie uit 2011). Je past dit principe toe om cognitieve overbelasting te voorkomen. Clark en Mayer geven verder aan dat lerenden met weinig voorkennis en beperkte metacognitieve vaardigheden baat hebben bij “program control”. Dat betekent dat de ontwerper bepaalt in welke volgorde welke inhoud bestudeerd dient te worden. Als je werkt met meer ervaren lerenden, dan kun je deze meer controle geven. Verder benadrukken zij het belang om in eigen tempo te leren (‘pacing control’). Zij kijken daarbij uiteraard naar asynchroon online leren. De lengte van een ‘online les’ doet er dan niet heel erg toe. Je bepaalt immers zelf hoe lang je aan het leren wilt besteden. Vanuit motivatieoogpunt is het wel aan te raden dat lerenden bijvoorbeeld binnen een uur bepaalde doelen hebben bereikt.
Clark en Mayer stellen dat we weten dat het belangrijk is om inhoud te segmenteren, maar niet hoe groot zo’n segment moet zijn (hoeveel tijd je eraan moet besteden). Het belang van segmenteren is niet alleen relevant voor asynchroon online leren, maar ook voor synchroon, live, online leren. Daarbij kan ook sprake zijn van cognitieve overbelasting als een docent lerenden overlaadt met veel informatie.
Consensus lengte video
Er is wel op basis van onderzoek consensus over de duur van een online video. Deze zou niet langer moeten duren dan zo’n zes minuten. Het is mogelijk om langere video’s te gebruiken. Veel hangt af van de inhoud van de spreker, het onderwerp en ook van de motivatie van de doelgroep.
Deze richtlijn gebruik ik ook voor instructies tijdens synchrone online sessies. Er is naar mijn weten geen onderzoek gedaan naar de meest wenselijke duur van live, online, uitleg. Je kunt het echter vergelijken met het kijken naar een video. Dit is bovendien in lijn met het segmentatieprincipe.
Afwisseling en verwerking
We weten ook dat afwisseling en verwerking belangrijk zijn voor effectief leren. Afwisseling heeft onder meer betrekking op het gebruik van teksten, afbeeldingen, audio en video (Mayers’ multimediaprincipe). Wat betreft verwerking verwijs ik graag naar “Laat de leerstof actief verwerken met leertechnologie (Wijze Lessen)”.
Duur synchrone, live, online sessie
Ik ken geen onderzoek naar de maximale duur van een synchrone, live, online sessie. We weten wel dat de live, online, sessies voor de meeste mensen waarschijnlijk meer vermoeiend zijn dan deelnemen aan face-to-face sessies. Het is echter mogelijk om boeiende online, live, sessies te houden van meerdere uren. Afwisseling (denk aan break out rooms), verwerking en regelmatig pauzes nemen zijn dan extra belangrijk.
Wat is je context?
Christian Shockley illustreert dat spreker, inhoud, doelgroep (inclusief hun motivatie) van invloed kunnen zijn op hoe lang naar een video wordt bekeken. Normaliter kijken gebruikers 5 minuten naar een YouTube-video. De video’s van komiek Jerry Seinfield worden schijnbaar gemiddeld 19 minuten bekeken. En denk ook aan de TED Talks. Dit kun je ook doortrekken naar een online les (synchroon o0f asynchroon).
Als jouw doelgroep in staat is zich te focussen, als zij de intentie hebben een les serieus te bestuderen, als de inhoud betekenisvol is, als het deelnemen wordt bevorderd en als de spreker deskundig en boeiend is, dan kan een online les langer duren. Het is m.i. ook niet mogelijk om algemene uitspraken te doen over “attention span” (is afhankelijk van verschillende factoren). Toch moet je ook dan cognitieve overbelasting zien te voorkomen (zie eerdere richtlijnen). Houd het dus zo kort en bondig mogelijk, in relatie tot het kunnen behalen van leerdoelen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie