Hoe kun je bevorderen dat docenten, die terughoudend zijn in het gebruik van educatieve technologie, deze technologie gaan gebruiken?

Terry Freedman heeft een blogpost geschreven over een herkenbaar onderwerp: docenten die terughoudend zijn in het gebruik van educatieve technologie. Hoe kun je deze groep motiveren educatieve technologie te gebruiken? Waar komt de terughoudendheid vandaan? Terry Freedman duikt daarvoor de geschiedenis in en komt uit op de volgende adviezen, die in het onderstaande voorzien zijn van mijn commentaar.

1. Zorg ervoor dat de educatieve technologie werkt.
   Freedman illustreert dat toen netwerkproblemen waren opgelost, docenten met technologie aan de slag gingen. Stabiele en betrouwbare technologie zijn inderdaad van groot belang. Wat dat betreft hebben we heel wat terreinwinst geboekt. Toch kan dit nog steeds een ‘issue’ zijn, vooral bij de introductie van nieuwe technologie.
2. Vraag voor budget om educatieve technologie aan te schaffen.
   Benadruk het belang van investeringen. De kosten gaan inderdaad voor de ‘baat’ uit.
3. Ontdoe je van nutteloos oud spul.
   Als je te lang doorwerkt met verouderde technologie, terwijl veel gebruikersvriendelijker technologie beschikbaar is, dan werkt dit averechts. Mijn ervaring is dat dit ook voor applicaties geldt, en niet alleen voor computers (waar Freedman aan refereert).
4. Kijk verder dan het onderwijs.
   Daarbij doelt Freedman op het gebruik van technologieën die niet voor het onderwijs zijn ontwikkeld, maar wel voor onderwijs en leren gebruikt kunnen worden. Terry Freedman geeft daarbij voorbeelden op het gebied van hardware. Maar je kunt uiteraard ook nu weer aan applicaties denken.
5. Raadpleeg anderen.
   Freedman heeft vertegenwoordigers van verschillende vakgebieden geraadpleegd bij de selectie van technologie. Het werkt ook goed als je andere docenten en experts raadpleegt bij selectie en gebruik van educatieve technologie. Breng docenten vooral in contact met collega-docenten.
6. Wees creatief.
   Zoek bijvoorbeeld naar leveranciers die bereid zijn applicaties ‘gratis’ te verstrekken. Uiteraard bestaat ‘gratis’ niet als het gaat om educatieve technologie. Toch is het mogelijk om op zoek te gaan naar mogelijkheden die er op het eerste oog niet lijken te zijn.
7. Maak het gebruik van educatieve technologie uitnodigend.
   Bijvoorbeeld door een ruimte aantrekkelijk in te richten waar docenten op een plezierige manier kunnen experimenteren met nieuwe educatieve technologie.
8. Verlaag de drempels om te gaan werken met educatieve technologie.
   Terry Freedman beschrijft een aantal belemmeringen die het gebruik van educatieve technologie in de weg kunnen staan.
   1. Angst dat de technologie niet werkt.
   2. Niet weten wat je met de educatieve technologie kunt doen? Hoe werkt het?
   3. Niet weten waarom je de educatieve technologie zou moeten gebruiken.
      Voor welk probleem is dit een oplossing? Wat is de toegevoegde waarde? “What’s in it for me?” (en voor mijn lerenden). Onderzoeksrapporten willen dan helpen of gerichte verkenningen naar didactisch gebruik. Denk ook aan het reduceren van tijd en werkdruk. Helaas leidt nieuwe technologie niet altijd tot een geringere inspanning door docenten. Het komt ook voor dat docenten eerst een inspanning moeten leveren voordat nieuwe technologie -denk aan formatief digitaal toetsen- hen tijd spaart. Ook nu gaan de kosten voor de baten uit.
   4. Niet weten hoe je nieuwe technologie kunt gebruiken.
      Hierbij speelt adequate deskundigheidsbevordering een belangrijke rol.
   5. Niet weten wanneer je nieuwe technologie kunt gebruiken.
      Daarbij doelt Freedman op het moeten reserveren van apparaten. Dit was ooit het geval met computers. Nu heb je dit aan de hand met 3D-printers, robots of VR-apparatuur.

Een herkenbaar overzicht, als je het mij vraagt. Ik mis overigens nog een aantal belemmeringen:

• De angst dat het gebruik van nieuwe technologie niet in jouw belang is (bijvoorbeeld doordat je autonomie verliest of doordat je werk minder interessant wordt). Dit vraagt om eerlijk en concreet communiceren wat de gevolgen zijn voor werkzaamheden, tijdsdruk, enzovoorts.
• De angst dat je niet aan nieuwe eisen kunt voldoen. Professionalisering en ondersteuning zijn dan van belang, net als duidelijk communiceren wat er verwacht wordt.
• De angst dat de kwaliteit van het onderwijs vermindert (bijvoorbeeld door minder persoonlijk contact). Laat collega-docenten over hun ervaringen vertellen en gebruik praktijkonderzoek.
• De irritatie dan anderen het beter dan jou weten. Neem mensen serieus en voer gesprekken over hoe zij nieuwe technologie willen gebruiken.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.