Hoe denken lerenden wereldwijd over leren, opleiden en onderwijs?

’s Werelds grootste educatieve uitgever, Pearson, heeft vrij recent de resultaten van de Global Learning Survey 2019 gepubliceerd (pdf). Deze publicatie is het verslag van een onderzoek dat Pearson uit heeft laten voeren over opvattingen van lerenden over verschillende onderwerpen met betrekking tot leren, opleiden en onderwijs. Ruim 11.000 respondenten tussen de 16 en 70 jaar uit 19 landen hebben hier aan deel genomen. Pagina 5 geeft de samenvatting van de onderzoekers weer. Maar wat valt mij op?

• De overgrote meerderheid van de respondenten denkt dat onderwijs het leven van mensen kan verbeteren. Een iets kleinere groep mensen stelt dat onderwijs een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan hoe zij zich als mens hebben ontwikkeld. In China en Brazilië is men hierover het meest optimistisch.
• Formele vormen van leren (opleiden en onderwijs) worden nog steeds gezien als belangrijke investeringen. Hier zie je echter grote verschillen. Respondenten uit India, de VS, Australië en het Verenigd Koninkrijk zijn het hier beduidend minder mee eens, dan respondenten uit Latijns-Amerika, Brazilië en de rest van Europa. Ik vermoed dat arbeidsmarktontwikkelingen hier debet aan zijn. In de VS heb je bijvoorbeeld veel afgestudeerden die geen goede baan kunnen vinden, en met een hoge studieschuld blijven zitten. Toch zegt ook 41% van de respondenten uit Europa (exclusief Verenigd Koninkrijk) dat zij achteraf gezien een andere keuze zouden hebben gemaakt, dan deelname aan hoger onderwijs.
• Bijna de helft van de respondenten in de VS, het Verenigd Koninkrijk, Australië, Canada en Europa (exclusief Verenigd Koninkrijk) denkt niet dat het hoger onderwijs hen op hun carrière heeft voorbereid. Nu is hoger onderwijs er niet alleen om mensen voor te bereiden op een loopbaan. Desalniettemin vind ik deze uitkomst in negatieve zin opzienbarend.
• Een grote groep respondenten in de VS, Verenigd Koninkrijk en Australië is van mening dat je ook succes kunt hebben zonder diploma of zelfs certificaten. In andere landen is men positiever over diploma’s en certificaten.
• Een meerderheid van de respondenten denkt dat beroepsonderwijs en bedrijfsscholen tot meer kansen op een goede baan leiden, dan een universiteitsdiploma.
• Een meerderheid van de respondenten denkt dat we steeds vaker een leven lang zullen moeten leren. Ook nu zie je weer grote verschillen tussen landen. In China is men hier het vaakst mee eens. In het Verenigd Koninkrijk is hier 55% het mee eens.
• De respondenten menen in grote meerderheid dat hun loopbaan significant zal verschillen van de loopbaan van hun ouders en grootouders. Toch valt mij op dat slechts 55% van de Europese respondenten het eens is met de stelling dat hun loopbaan op een bepaald moment in hun leven zal veranderen.
• Respondenten uit met name Latijns-Amerika, China en Brazilië denken dat onderwijs de wereldeconomie in beweging kan brengen. In de VS, het VK en Australië is men hier het minste mee eens.
• In Noord-Amerika en Europa bieden werkgevers relatief vaak korte cursussen aan. In andere delen van de wereld nemen individuen meestal het initiatief voor professionalisering (ook zelfstudie).
• Werknemers investeren vaak in vaardigheden waarmee zij zich kunnen onderscheiden van automatische systemen (met name sociale en communicatieve vaardigheden).
• In de VS, Zuid-Afrika, Brazilië en Latijns-Amerika hebben respondenten grote kritiek op het bestaande onderwijssysteem. Respondenten uit China, India en het Midden-Oosten menen juist dat hun onderwijssystemen goed werken voor de jonge generatie. In deze landen zoeken ouders volgens de onderzoekers echter relatief vaak hun heil in het buitenland of bij privaat onderwijs. Dat is op z’n minst opvallend.
• 74% van de respondenten vindt dat hogescholen en universiteiten betere mogelijkheden moeten bieden op het gebied van professionalisering van werkende volwassenen.
• Deelnemers aan het onderzoek denken dat zij steeds meer zelf verantwoordelijk worden voor de invulling van een leven lang leren (Do It Yourself). Online leren maakt dit ook mogelijk.
• Digitaal en virtueel leren -van waar dit onderscheid?- worden in de nabije toekomst de nieuwe norm als het gaat om leren. Technologische ontwikkelingen dragen dan bij aan meer engagement. Er zijn echter ook zorgen met betrekking tot AI, big data, sociale media en cyberpesten.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.