Hoe creëer je nabijheid bij online leren?

De kloof die lerenden bij online leren ervaren, is vaak eerder intellectueel en emotioneel van aard, dan geografisch. Het creëren van ‘nabijheid’ is dan belangrijk om lerenden gemotiveerd te houden om online te leren.

Ross, Gallagher en Macleod hebben onderzoek gedaan naar het creëren van nabijheid bij online leren. Volgens hen is bij online leren vaak sprake van

a fluid and temporary assemblage of engagement, not a permanent or stable state of either “presence” or “distance”.

Bij online leren, zeker als het gaat om volwassen lerenden, is volgens de onderzoekers sprake van een complexe relatie tussen instelling en lerenden. Er is geen sprake van continue binding omdat lerenden hun studie regelmatig kunnen onderbreken vanwege privéredenen of drukke werkzaamheden (los van het feit dat een online programma ook niet aan verwachtingen kan voldoen of inherent inflexibel is).

Daar komt bij dat leerprogramma’s vaak ook sterk gericht kunnen zijn op individueel leren waardoor ook onvoldoende binding ontstaat, ook al streven de ontwerpers van online leren bijvoorbeeld naar het bevorderen van communityvorming en ‘social presence’.

Volgens Ross cs moet je erkennen dat volwassen lerenden hun studie regelmatig onderbreken. Ze spreken daarbij van “departures”. De onderzoekers beschrijven aan de hand van gehouden interviews hoe lerenden starten met een online programma, en hoe zij na een onderbreking weer beginnen.

Daarbij valt een breed scala aan belemmeringen en andere redenen op die zorgen voor een ‘vertrek’. De redenen hiervoor zijn vaak praktisch, maar ook emotioneel van aard. Bovendien hoeft een onderbreking ook niet negatief te zijn.

De onderzoekers benadrukken het belang van nabijheid dat gerealiseerd wordt dankzij een tijdelijke combinatie van persoonlijke betrokkenheid, omstandigheden (tijd en context) en technologieën (de kenmerken van de leertechnologie). Volgens hen kun je vier strategieën toepassen die ervoor zorgen dat lerenden meer veerkrachtig worden waardoor zij beter om kunnen gaan met omstandigheden die een continue binding verstoren, en die ‘nabijheid’ bevorderen.

1. Het creëren van ‘nabijheid’ vraagt veel inspanningen, die niet altijd stroken met de verwachtingen van lerenden. Maak verwachtingen daarom helder, en ondersteun lerenden bij wat online leren behelst (zoals de impact van afstand).
2. Identificeer affiniteiten. Oftewel: sluit aan op de belevingswereld van lerenden, op hun wensen, behoeften en drijfveren.
3. Verander je perspectief van wat waardevol is. Bekijk het tijdelijk onderbreken een studie als periode om andere inzichten op te doen. Waardeer ook wat lerenden buiten de cursus doen om zich te ontwikkelen. Geef de uitkomsten van deze leeractiviteiten een plek in je curriculum.
4. Ontwerp expliciete openingen voor lerenden die hun studie weer willen oppakken. Dat kunnen tal van activiteiten zijn zoals het persoonlijke contact of laagdrempelige programma-onderdelen.

De aanbevelingen hebben betrekking op het ontwerp van online en afstandsleren, en op het bewust (opnieuw) aangaan van een ‘warme’ relatie met lerenden. Op deze manier wordt online leren meer ‘open’.

Het is wel de vraag of een dergelijke benadering in tijden waarin ‘economisering’ hoogtij viert, op veel bijval kan rekenen.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.