Vanavond hoorde ik uit mijn kennissenkring weer een treffend voorbeeld dat het gelijk van Luc Stevens illustreert.
Een VMBO-leerling is gezien zijn capaciteiten eigenlijk in een "te eenvoudige" leerweg is geplaatst. Dat geldt overigens ook voor vier van zijn klasgenoten. Op deze school maakt men al bij het eerste begin een keuze voor een beroepsgerichte leerweg enerzijds of een theoretische of gemengde leerweg anderzijds (volgens mij kan dat ook anders). Het probleem is dat de school maar twee plaatsen "over heeft" in de moeilijkere leerweg…..
Wat lees ik op de webiste van Stevens’ Nederlands Instituut voor Onderwijs en Opvoedingszaken?
Er is sprake van een algemeen en ernstig verlies van talent en tijd in het huidige onderwijs en van vervreemding van de wereld buiten het onderwijs. Er zijn permanente afstemmingsproblemen tussen de mogelijkheden en de vragen van leerlingen en het onderwijsaanbod. (…)
Het nieuwe denken over leren en ontwikkeling vraagt een rijke en uitdagende (onderwijs)omgeving. Daarin staat niet het aanbod, maar de vraag van de actieve leerling of student centraal. (…)
De school is er niet meer in de eerste plaats voor te toetsen kennis, maar voor de ontwikkeling van (jonge) mensen.
Hoeveel talent wordt nog steeds verspild? Tegen de uitgangspunten in dit citaat kan toch niemand zijn!
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie