Onderstaande blog post heb ik voorgedragen bij de opening van dag twee van het congres e-learning en sociale media in de zorg, dat vandaag wordt gehouden.
"Moet jij ook zo nodig?" Die vraag kreeg ik ruim 8 jaar geleden naar mijn hoofd geslingerd toen ik besloot om te gaan bloggen. Bloggen zou het summum van narcisme zijn. Twitter en Facebook bestonden namelijk nog niet. Net als elke nieuwe technologie daarvoor, werd web 2.0 -zoals we het toen noemden- met de nodige scepsis begroet.
Social software was en is echter in goed gezelschap. De bestuursvoorzitter van IBM voorspelde in de jaren veertig immers dat er wereldwijd maar een markt voor vijf computers zou zijn. De oprichter van Digital dacht in 1977 nog dat mensen geen reden zouden hebben om persoonlijk een computer aan te schaffen. In 1907 vond een Amerikaanse vereniging van docenten dat studenten te afhankelijk werden van inkt.
De gevolgen van nieuwe technologieën worden bij de introductie ervan bijna per definitie onderschat. In 2003 was ik, en ik ben dat nog steeds, nieuwsgierig naar de impact van sociale media. Ik wil aan den lijve ervaren wat deze media met mensen en organisaties doen. "We shape our tools and thereafter our tools shape us" sprak de befaamde Canadese wetenschapper Marshall McLuhan immers al in mijn geboortejaar 1964.
En dus ben ik niet alleen gaan bloggen. Mijn presentaties vind je daarom op Slideshare, mijn favoriete websites op Diigo, mijn foto's op Flickr, en een enkel video op YouTube. Ik film namelijk niet zo veel, weet je.
Ik twitter, gebruik natuurlijk LinkedIn om te netwerken, ik deel kennis in kringen op Google Plus, ben aanwezig op Facebook en heb schijnbaar ook nog ergens een Hyves-account.
OpenU, Google Docs en Yammer gebruik ik vooral met collega's. Dropbox, iCloud en Senduit zijn maar wat handig om grote bestanden te delen. ReaditLater, Tumblr, Wikipedia en Mindmeister behoren ook tot mijn favoriete gereedschappen. En waar zou ik nog steeds zijn zonder mijn RSS-feedreader? Dankzij mijn Macbook, iPad en iPhone ben ik altijd en overal verbonden met mijn netwerk. Never a dull moment.
En ja: ik heb ook een lieve vriendin, waarover mijn virtuele netwerk maar weinig weet omdat ik me ook ervan bewust ben welke informatie ik vooral NIET wil delen.
Maar wat heb je nu als individu en organisatie aan deze in uw perceptie wellicht als 'application overload' overkomende hoeveelheid toepassingen? Ik heb deze vraag voorgelegd aan mijn followers op Twitter. Samen komen wij op de volgende voordelen:
- Informatie. De laatste trends achterhalen en volgen. Op de hoogte blijven van actuele ontwikkelingen binnen de zorgsector. Attenderen op symposia, vacatures, en dergelijke.
- Communiceren met belanghebbenden. Hieronder valt het doen van mededelingen en het beantwoorden van vragen over gezondheid en medicijnen. Zodat mensen geen gebruik maken van minder betrouwbare bronnen. Er is inmiddels een Twitter-directory met meer dan 1300 invloedrijke artsen. Zelfs in de Oekraïne doen ze dit al. Zie ook: http://www.betrouwbarebron.nl/. Een ander voorbeeld is dat je in plaats van dagboeken over cliënten, besloten blogs kunt gebruiken. Of denk aan het Twitter-spreekuur van de Maartenskliniek tijdens de Zevenheuvelen loop, en van longartsen. Een origineel voorbeeld is ook het virtuele verzorgingshuis, goedenwel.nl en kiesbeter.nl.
- Effectief bereik door multi-channeling. Het klinkt ook tegenstrijdig maar in de huidige postindustriële netwerksamenleving weet je je pas een weg te banen door de massa's informatie en interacties door meerdere kanalen te gebruiken. Dan is de kans dat je je doelgroep bereikt, het grootst.
- Leren. Kennis en informatie delen met andere zorgprofessionals. Informatie raadplegen, verbinden en er op reflecteren. Connecties en co-creatie zijn daarbij sleutelbegrippen.
- Netwerken. 'To know who' is heden ten dage één van de belangrijkste vormen van kennis.
- Reputatie. Deze reputatie ontstaat ook door de wijze waarop je communiceert met klanten en omgaat met klachten via webcare.
- Transparantie. We moeten verantwoording afleggen over besteding van publieke middelen. Hier kun je prima weblogs voor gebruiken.
- Inkomsten. Mede dankzij een sterkere reputatie, neemt de aantrekkelijkheid van jouw organisatie toe.
Ongetwijfeld komen daar vandaag meer toepassingen bij. Vandaag maakt u namelijk uitgebreider kennis met de kansen van social media, de interne gevolgen, de toegevoegde waarde van LinkedIn en Twitter, met het gebruik van sociale media binnen e-learning, en met diverse praktijkvoorbeelden. Aan het einde van de dag maken wij daarbij met Paulus Veltman de balans op.
Daarbij zetten wij ook Twitter in. De hashtag is #elzrg11. De in mijn ogen meest leerzame tweet beloon ik met een exemplaar van Boek Tweepunt Nul, waarin zo'n 120 sociale media worden beschreven. Ik reik hem hier uit. Want een papieren exemplaar kun je nog steeds niet online delen.
Deze blogpost is totstand gekomen dank zij de inbreng en medewerking van:
@jeroen_schipper
@Gezondheidszorg
@maureau
@jurroen
@Edu_Wave
@FranciskaF
@mjk
@JBZLeerplein
@CampusMed
@chris_cu
@HannekevS
@Getting_Data
@FutureLearning
@frankoetelaar
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie