TeachThought gebruikt het SAMR-model als raamwerk om meer grip te krijgen op hoe je beter met apps onderwijs kunt verzorgen. Een dappere, maar m.i. niet heel erg geslaagde poging.
Het SAMR-model onderscheidt in feite vier manieren waar op je ICT binnen onderwijs en opleiden kunt integreren.
- Substitutie (zonder functionele verbetering)
- Augmentation (versterking van het leren): technologie vervangt een leermiddel, maar leidt ook tot functionele verbetering.
- Modification (vernieuwing): dankzij technologie kun je taken opnieuw ontwerpen.
- Redefinition (transformatie): dankzij technologie kunnen lerenden nieuwe taken uitvoeren, die zonder ICT praktisch niet konden worden uitgevoerd.
Op het niveau van substitutie gebruik je ICT volgens TeachThought bijvoorbeeld om eenvoudige toetsen te maken (die je vervolgens handmatig moet nakijken), of om lerenden essays te laten schrijven. Het lezen van digitale tekstboeken met eenvoudige vragen valt hier volgens de auteurs ook onder.
Op het niveau van augmentation zet je bijvoorbeeld een digitaal portfolio in of gebruik je ‘learning algorithms’.
Als je denkprocessen via Twitter bevordert, ben je bezig met modification. Het stimuleren van creativiteit via ICT valt hier volgens de auteurs ook onder, net als het elegant ontwerpen van een digitaal portfolio van het authentieke werk van lerenden.
ICT voor het ontwikkelen van leerpaden die zelfsturing faciliteren, het betrekken van lerenden in communities of mobiel, scenario-based en projectmatig leren zijn volgens de samenstellers voorbeelden van redefinition.
TeachThought legt terecht de nadruk op de wijze waarop ICT-toepassingen worden gebruikt, en niet op de ICT-toepassingen zelf. Al hebben leertechnologieën altijd ‘affordances’ die beïnvloeden dat de ICT-toepassingen meer of minder geschikt zijn voor bepaald didactisch gebruik. Zo is een leermanagement systeem niet echt geschikt voor het faciliteren van een open online community (een lms is nogal gesloten en hiërarchisch).
Ik heb echter best moeite met de voorbeelden. Op de eerste plaats zijn ze vaak onvoldoende uitgewerkt. Op de tweede plaats is de indeling discutabel. Waarom is mobile learning een voorbeeld van redefinition? Kun je project-based learning niet zonder ICT uitvoeren? En didactisch gezien kan het in verbinding brengen van lerenden met experts via bijvoorbeeld Skype allesbehalve ‘transformatief’ zijn als experts vooral proberen kennis over te dragen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Hi Wilfred,
Ik heb onlangs het SAMR-model gebruikt in de training: docent Mediawijsheid. Bij de voorbereiding en tijdens de uitvoering loop ik er tegenaan dat het SAMR-model een kwestie van perspectief is: waar kom je vandaan? Er staat steeds: “verbetering”. En verbetering is afhankelijk van waar je vandaan komt als docent. Wat voor de ene docent substitutie is, is voor een andere docent augementation. DIt maakt dat het model discussie oplevert in een training. Die discussie is natuurlijk leerzaam, maar bij een groep beginners ook verwarrend.
Ik ben benieuwd naar jouw perspectief.
Nog de beste wensen 😉
Groetjes, Patrick
Jij ook de beste wensen 😉
Zie voor mijn perspectief: http://www.te-learning.nl/blog/hangt-het-samr-model-af-van-het-referentiekader-van-docenten/