Stephen Downes attendeert op een artikel van Clayton M. Christensen en Michael B. Horn (co-auteurs van Disruptive class) met de prikkelende titel: Education As We Know It Is Finished.
De auteurs schetsen een pesimistisch beeld van financiële tekorten, en oude docenten die met pensioen gaan. Een kans voor online leren, dat zij betitelen als een:
key reform for doing more with less.
Online leren kan lerenden bovendien toegang geven tot kennis van hoge kwaliteit (bijvoorbeeld in de vorm van experts) die voor hen anders niet ontsloten kon worden. Daarnaast kan online leren gemakkelijk 'just-in-time'-leren mogelijk maken.
Er zijn nogal wat kritische commentaren op de bijdrage van Christensen en Horn. Ik kan me dat wel voorstellen. Het beknopte artikel ademt een kritiekloze bewondering voor online leren uit (erg jaren '90), terwijl we inmiddels wel beter weten. Uiteraard is de kwaliteit van online leren in de loop van de jaren sterk verbeterd, zijn lerenden meer gewend en in staat om technologie te gebruiken voor kennisontwikkeling, èn beschikken we anno 2010 over veel betere faciliteiten om aan (t)e-learning te doen. Maar dan nog. Ook is gebleken dat degenen die online leren moeten uitvoeren bepaald niet gemotiveerd worden door argumenten rond bezuinigen en minder personeel.
Stephen Downes maakt zich verder terecht zorgen over de teloorgang van het publieke onderwijssysteem (geen privatisering a.u.b.). Hij stelt onder meer ook:
We have to walk a fine line here, between the marketers and hucksters on one side, and the fossils and demagogues on the other.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie