Neil Mosley vraagt zich dit in elk geval af. Hij is bijzonder kritisch op Britse onderzoekscentra die onderzoek doen naar de gevolgen van digitalisering op het onderwijs.
Volgens Mosley is de teneur in gesprekken over digitalisering in de loop der jaren kritischer geworden. We zouden de voordelen van digitalisering inmiddels gerealiseerd hebben. De laatste tijd overheerst het gevoel dat digitalisering het komende decennium het welzijn van de mensen per saldo zal schaden.
Volgens Mosley is een nuchtere, rationele en zorgvuldige evaluatie van de rol van technologie in het onderwijs en daarbuiten erg belangrijk. Hij vindt dat we onderzoek nodig hebben dat de waarheid zoekt, sterk evidence-informed is, betrouwbaar en integer is, en de praktijk van digitalisering in het onderwijs aanvult.
Mosley ziet in het Verenigd Koninkrijk echter een ontwikkeling waarbij onderzoekers zich steeds verder weg bewegen van deze uitgangspunten. Dat komt volgens hem onder meer doordat de groep die zich met onderzoek op dit terrein bezighoudt klein van omvang en homogeen van opvattingen is. Deze groep heeft volgens Mosley het gevoel te moeten strijden tegen een onrechtvaardige vijand. Dat is dan het bedrijfsleven en anderen die zich willen bemoeien met het onderwijs, maar die niet uit het onderwijs afkomstig zijn (zoals de onderzoekers dat wel zijn). Onderzoekers op het gebied van digitalisering en onderwijs streven volgens Mosley daardoor eerder een ‘zaak’ na, maar niet de waarheid. Hij ziet hiervoor een aantal indicaties die hij illustreert aan de hand van een aantal voorbeelden.
Onnauwkeurigheden en valse beweringen
Volgens de auteur kenmerkt het “digital education field” zich door de neiging om zich op te werpen als poortwachters van universiteiten, in een poging om de invloed en infiltratie van voornamelijk particuliere actoren binnen het onderwijs af te weren. Deze neiging leidt volgens Mosley tot gemotiveerd maar ‘gekleurd’ wetenschappelijk onderzoek: wat er in het onderwijs gebeurt met betrekking tot particuliere bedrijven kan onnauwkeurig en onjuist worden beschreven. Een voorbeeld hiervan is een rapport waarin de onderzoeker stelt dat learning experience platforms binnen het hoger onderwijs in opmars zijn, terwijl daar volgens Neil Mosley geen aanwijzingen voor zijn.
Bewust weglaten
Volgens Mosley laten onderzoekers bepaalde zaken ook vaak weg. Het resultaat van wat wordt uitgesloten kan het verhaal en het perspectief dat de onderzoeker wil overbrengen versterken.
Een voorbeeld hiervan is een initiatief genaamd “Learning and Teaching Reimagined” dat uitmondde in een rapport. Hier waren verschillende belanghebbenden bij betrokken. Er kwam kritiek op het rapport omdat universiteiten er niet bij betrokken zouden zijn. Dat was echter wel het geval. Door te doen alsof universiteiten hier niet bij betrokken waren, werd gedaan alsof de private sector het onderwijs ging infiltreren. Volgens Mosley verdringt het nastreven van een verhaal en een doel de duidelijke, feitelijk accurate verslaggeving.
Het gebrek aan bewijs en het gebrek aan moeite om bewijs te verzamelen
Volgens Neil Mosley wordt er maar zeer weinig etnografisch en empirisch onderzoek uitgevoerd op het gebied van digitalisering en onderwijs.
Als je echt de voor- en nadelen van digitale technologie in het onderwijs wilt begrijpen, moet je tijd in deze omgevingen doorbrengen en serieus met mensen in contact treden. Dit gebeurt volgens de auteur weinig.
Onderzoekers op het gebied van ICT en onderwijs bevinden zich volgens hem te zeer in een ivoren toren. Volgens mij doet Mosley trouwens hetzelfde als wat hij de onderzoekers verwijt: hij wil vooral een boodschap brengen. Je kunt constateren dat weinig etnografisch en empirisch onderzoek, maar je kunt dit niet verklaren vanuit een ‘ivoren toren’-houding. Er kunnen andere redenen zijn waarom dergelijk onderzoek weinig wordt uitgevoerd.
Inspelen op de angsten en frustraties van mensen
Er is volgens de auteur sprake van veel verdeeldheid en wantrouwen tussen personeel en instellingen. Factoren als macht en invloed spelen een rol, ook bij verhalen over infiltratie door de particuliere sector via digitale technologie. Als je echter niet hard werkt aan het verzamelen van feitelijk bewijs van de effecten, zowel positieve als negatieve, en onbedoelde gevolgen, dan loop je volgens Mosley het risico van desinformatie die de woede en frustratie kan versterken, wat uiteindelijk meer onenigheid zaait.
Neil Mosley vindt dat Britse centra die zich bezighouden met digitalisering en onderwijs behandeld moeten worden als een politieke denktank of een krant. Hij twijfelt of het onderzoek van deze centra een nauwgezet beeld opleveren over wat er gebeurt op het gebied van digitalisering en onderwijs. Publicaties zijn sterk beïnvloed door politieke standpunten. Lezers moeten zich daar bewust van zijn. Hij stelt:
I think we can’t take at face value that what we’re getting is an accurate picture of what is happening in higher education, but that this is a particular treatment based on the researchers pre-dispositions, particularly if there’s not any substantial or verifiable evidence that accompanies it.
Volgens Mosley zouden we meer moeten kijken naar ervaringen van degenen die leertechnologie in het onderwijs toepassen.
Mijn opmerkingen
Neil Mosley uit zware verwijten aan het adres van Britse onderzoekscentra op het gebied van digitalisering en onderwijs. Ik kan op dit moment niet verifiëren of die verwijten terecht zijn. Je moet m.i. zeer voorzichtig zijn om de integriteit van wetenschappers ter discussie te stellen. Dat gebeurt vandaag de dag al te veel. Mosley draagt zelf niet heel veel bewijsmateriaal aan.
Ik vind het overigens niet erg als onderzoekers bepaalde ‘politieke’ opvattingen hebben, bijvoorbeeld over de invloed van ‘ed tech’ op het onderwijs. Je kunt je terecht zorgen maken over de mogelijke invloed hiervan op het onderwijs. Dat hoeft objectief onderzoek naar bijvoorbeeld de effecten van bepaalde interventies met leertechnologieën op leerresultaten niet in de weg te staan. Ook is het belangrijk dat onderzoekers transparant zijn over hun onderzoeksaanpak. Bij onderzoeksartikelen maak je ook altijd een onderscheid tussen data, het interpreteren van data en het bediscussiëren van de interpretaties.
Ik vind wel dat er onvoldoende gedegen onderzoek wordt gedaan naar de gevolgen van digitalisering voor leren, opleiden en onderwijs. Er zou vooral ook onderzoek gedaan moeten worden naar de gevolgen voor en binnen verschillende contexten. Het meeste onderzoek wordt m.i. uitgevoerd binnen hoger en voortgezet onderwijs. Er zou m.i. meer onderzoek gedaan moeten worden naar de gevolgen voor leren binnen arbeidsorganisaties, middelbaar beroepsonderwijs en primair onderwijs.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie