Als tot dusver geschreven en gesproken wordt over blockchain-technologie en onderwijs, dan ligt de focus meestal op het hoger onderwijs en middelbaar beroepsonderwijs. Volgens Sara Friedman heeft deze technologie ook de potentie om de wijze waarop het voortgezet onderwijs data van lerenden beheert -ja, hoor- “revolutionair” te veranderen.
Door middel van blockchain-technologie kunnen verschillende partijen data via een soort gedistribueerd grootboek opslaan, met elkaar delen en gecontroleerd transacties beheren. Crypto-geld, zoals de Bitcoin, maakt gebruik van deze technologie. Friedman schrijft terecht dat blockchain-technologie bepaald geen volwassen technologie is, zeker niet binnen het onderwijs.
De laatste jaren verkennen instellingen voor hoger onderwijs de toepassingsmogelijkheden, met name voor het vastleggen van academische certificaten. Studenten beschikken dan over een soort digitale beurs waarbij zij kunnen beslissen wie toegang heeft tot hun certificaten. Die raken ze nooit meer kwijt, terwijl (potentiële) werkgevers kunnen zien wie de certificaten heeft vertrekt. Diplomafraude wordt voorkomen en studenten raken hun certificaten nooit meer kwijt (bij vluchtelingen is dat vaak een probleem).
MIT probeert samen met het bedrijf Learning Machine hiervoor Blockcerts als standaard neer te zetten. Je wilt immers niet afhankelijk zijn van één software bedrijf dat jouw digitale beurs heeft ontwikkeld.
Het Amerikaanse voortgezet onderwijs houdt zich volgens Friedman nog helemaal niet bezig met deze technologische ontwikkeling. Toch illustreert Friedman een aantal mogelijkheden. Samenvattend komen deze op het volgende neer:
- Een geïntegreerd blockchain platform om administratieve taken beter beheersbaar te maken.
- Een kant-en-klare oplossing die ideeën en modules over de technologie decentraliseert met het oog op gebruiksgemak (dit wordt verder niet toegelicht, en eerlijk gezegd kan ik er geen concreet voorbeeld bij verzinnen).
- Een open-source netwerkbeheertool voor ouders om leerervaringen uit te wisselen.
- Een “ecosysteem beheertool” op basis van blockchain om gegevens met betrekking tot leren op te slaan, te analyseren en te beheren.
- Het beschermen van data van lerenden en medewerkers, bijvoorbeeld indien een leverancier wordt gehackt. Data over lerenden worden steeds belangrijker, onder meer voor het doen van voorspellingen op basis waarvan bestuurders middelen ter beschikking kunnen stellen. Via deze technologie kun je data veilig opslaan en de toegang van derden tot die data beter controleren.
- Een systeem gebaseerd op blockchain-technologie kan bijdragen aan een vertrouwde omgeving waar verschillende scholen (en schooldistricten) met elkaar kunnen communiceren over diverse dienstverlening en waar zij diensten ook met elkaar kunnen delen. Financiële transacties kunnen ook via dat systeem verlopen.
- Bepaalde werkprocessen, bijvoorbeeld met betrekking tot het in dienst nemen van medewerkers kunnen ook via blockchain-technologie worden afgehandeld.
- Metadata en digitale rechten kunnen ook worden beheerd met deze technologie.
- Schoolresultaten kunnen via blockchain-technologie automatisch worden verstuurd naar vervolgopleidingen. Daarbij kan het ook gaan om “gepersonaliseerde leerpaden”. Dus niet alleen om het standaard diploma, maar ook om extra leeractiviteiten waarvoor de lerende waarderingen heeft ontvangen (formeel en informeel). Kwantiteit en kwaliteit van data worden daarbij in een veilig formaat worden vastgelegd.
Friedman eindigt de bijdrage met een uitspraak van Alex Kaplan van IBM Watson Education over deze ontwikkeling:
“With blockchain, we are going to have a much higher set of quality data which means that we will get better outcomes from using artificial intelligence. Blockchain is part of a quilt of solutions to make things work.”
Net zoals zo vaak bij toepassingen van blockchain-technologie, vraag ik me ook nu af waarom je blockchain-technologie zou moeten gebruiken om de genoemde issues op te lossen. Er zijn ook andere technologische oplossingen te bedenken, bijvoorbeeld voor het afhandelen van processen of voor het beschermen van privacygevoelige data. Blockchain-technologie is ook niet volmaakt.
Daarnaast hinken deze toepassingen op twee gedachten als het gaat om eigenaarschap van data, inclusief het bepalen van toegang tot data. Bepaalt de lerende wie toegang heeft tot de data, of is het toch de school die dat doet.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie