Hebben Massive Open Online Course een plek binnen ‘corporate learning’?

Deze vraag probeert Bert de Coutere te beantwoorden in de bijdrage ‘To MOOC, or not to MOOC’. De auteur blikt hierin terug op zijn eigen ervaringen met het opzetten en uitvoeren van een MOOC op het gebied van leiderschap. Hij verwacht dat MOOCs een plek binnen het ‘leerlandschap’ zullen verwerven, maar wellicht op een andere manier dan menigeen verwacht of hoopt.

Bert de Coutere is al vele jaren actief op het gebied van e-learning. Dikke kans dat je hem bijvoorbeeld jaarlijks tijdens de Online Educa Berlijn tegen het lijf loopt. Dat is in elk geval de plek waar ik hem bijna altijd en met veel genoegen face-to-face spreek. Net als ik, kijkt Bert naar e-learning ontwikkelingen op het gebied van onderwijs en ‘corporate learning’. Beiden hebben meer gemeen met elkaar dan menigeen denkt, schrijft Bert.

In zijn artikel kijkt Bert met enige verbazing naar de opkomst van massive open online courses. Hij vraagt zich af of MOOCs ook relevant zijn voor leren en ontwikkelen binnen bedrijven.

MOOCs are at present mostly offered by prestigious higher education institutions to an audience that was traditionally served by corporate training. That might be a signal that organisations fail to nourish their employees’ hunger for learning.

Om te kijken of MOOCs relevant zijn voor het bedrijfsleven, heeft hij zelf een MOOC over leiderschap georganiseerd. In de bijdrage ‘To MOOC, or not to MOOC’ reflecteert hij hier op:

• MOOCs werken net zo goed als klassikaal leren, maar wel voor klein deel van degenen die zich hebben geregistreerd. Zijn LeaderMOOC kende ook een groot verloop.
• Hoe complexer de inhoud van de cursus, des te groter de kans dat deelnemers met de MOOC stoppen.
• Je kunt technische problemen verhelpen en verwachtingen bij de start duidelijker maken, maar dan nog blijken MOOCs niet voor iedereen een geschikte manier van leren te zijn.

Hij concludeert dat MOOCs niet geschikt zijn voor verplichte trainingen, maar wel voor cursussen waar een grote groep lerenden baat bij heeft terwijl zij normaliter geen toegang tot dergelijke cursussen hebben. MOOCs bieden bovendien de mogelijkheid aan lerenden om zelf te selecteren wat zij willen leren, op basis van hun eigen interesse. In feite stellen MOOCs jou als organisatie dan in staat met dezelfde ontwikkelkosten meer medewerkers te bereiken.

Bert de Coutere signaleert ook een aantal barrieres die deelnemers moeten zien te overwinnen:

• Deelnemers moeten echt een behoefte voelen om de betreffende MOOC te volgen.
• Je moet er tijd voor vrij maken.
• Technologie blijkt nog dikwijls een struikelblok te zijn.
• Je moet veel zelfdiscipline hebben en zelfgestuurd kunnen leren.

Bert pleit er voor dat bedrijven bestaande MOOCs gaan gebruiken, en hun medewerkers stimuleren er aan deel te nemen. Ook pleit hij voor meer pilots met zelf ontwikkelde MOOCs. Realiseer je daarbij wel, schrijft hij, dat de ‘M’ van ‘Massive’ ook slaat op de hoeveelheid tijd die een MOOC kost (ontwikkel- en uitvoeringstijd). Je moet echter veel aandacht besteden aan de cursus, anders doen je deelnemers dat ook niet. Verder waarschuwt hij er onder meer voor om op grote schaal materiaal te ontwikkelen en dat ‘over de schutting’ te gooien. Pas MOOCs gedurende de looptijd aan.

Bert concludeert dat MOOCs lerenden in staat stellen om binnen het kader van formeel leren meer controle te krijgen op het eigen leerproces. Met als gevolg dat lerenden ook kunnen besluiten te stoppen, of buiten de cursus om communities starten. Ook verwacht hij, tenslotte, dat MOOCs gewone vormen van online leren zullen worden, met relevantie voor corporate learning.

Bert de Coutere heeft een mooie reflectie geschreven op zijn praktijkervaringen met LeaderMOOC. Hij maakt duidelijk dat MOOCs in feite niet te vergelijken zijn met gewone cursussen en trainingen. Bovendien illustreert hij dat deze relatief vrijblijvende manier van leren de nodige drempels kent, en hoge eisen stelt aan lerenden die deze leeractiviteit van het begin tot het einde willen volgen. Wat dat betreft lijken MOOCs erg op traditionele manieren van afstandsleren.
De ‘M’ van MOOC kun je bovendien het beste met een korrel zout nemen, waardoor MOOCs vooral open educational resources blijken te zijn.