Een tijdje geleden konden we gratis kennismaken met LinkedIn Learning. LinkedIn heeft een grote ambitie met deze service. Het is de vraag of zij geen te grote broek aantrekken.
Een tijd geleden heeft LinkedIn Lynda.com overgenomen. Bij Lynda.com kun je tegen een vast bedrag zo veel modules over specifieke onderwerpen volgen. Veel van die onderwerpen hebben te maken met ICT-vaardigheden of persoonlijke productiviteit. De content bestaat veelal uit instructies en korte toetsen waarmee je kunt checken of je de instructie hebt begrepen. Individuen leren individueel, naar behoefte, in eigen tijd en tempo. In Nederland kennen we overigens ook partijen die een vergelijkbaar concept hanteren.
LinkedIn heeft echter het aanbod van Lynda.com verbonden met hun data over banen en mensen die werk zoeken. LinkedIn-gebruikers kunnen op deze manier aanbevelingen krijgen om video’s en modules te volgen. Men richt zich hiermee in eerste instantie op de markt van een leven lang leren, maar men kijkt ook met een schuin oog naar het onderwijs. Er zijn ook al onderwijsinstellingen die Lynda.com gebruiken in aanvulling of ter ondersteuning van hun curricula.
Phil Hill heeft in de Chronicle of Higher Education een kritische bijdrage over dit initiatief geschreven. Hij gaat daarbij uit van de ambitie van LinkedIn. Zij pretenderen een unieke kijk te hebben op hoe arbeid, industrieën, organisaties en vaardigheden zich ontwikkelen. Van hieruit claimt men in staat te zijn bekwaamheden die iemand nodig heeft te identificeren, en cursussen te leveren die helpen deze bekwaamheden te ontwikkelen.
We’re taking the guesswork out of learning.
Zoals je aan de afbeelding kunt zien, gaat het weer om een initiatief dat leren revolutionair wil veranderen 🙁
Hill’s kritiek komt er op neer dat LinkedIn doet alsof het bestuderen van afgebakende eenheden van content hetzelfde is als leren. LinkedIn wil profielen van elke werknemer maken, en sterk gaan sturen op wat mensen zouden moeten leren om hun werk te kunnen uitvoeren.
Vanuit het oogpunt van didactiek, hebben de LinkedIn Learning courses echter hun nodige beperkingen. Lerenden krijgen geen aanvullende oefeningen en opdrachten aangeboden, er is geen sprake van interactiviteit met personen en van lezen is ook geen sprake. Volgens Hill zal LinkedIn ook geen ander aanbod koppelen aan hun data over banen en werknemers. Volgens hem kunnen docenten de content ook niet aanpassen aan de eigen situatie.
LinkedIn makes some nods to customization — it allows its enterprise customers to create their own playlists of Lynda.com courses and video segments, for example — but it can’t offer flexibility when it comes to the overall pedagogical approach.
Phill Hill bekritiseert, net als zijn maat Michael Feldstein, de vergelijking met Netflix.
Using descriptive data to model and create network connections is fundamentally different from using content to teach those skills.
Volgens hem schat LinkedIn de waarde van de Lynda.com-modules niet correct in. Deze zijn voor een beperkt doel -het ontwikkelen van bepaalde vaardigheden van een lagere orde- geschikt, maar niet meer dan dat.
Ik ben het hier erg mee eens. Deze modules hebben een zekere waarde (hoe werkt Prezi, hoe werkt Adobe Connect, wat is blended learning), maar ook hun beperkingen. Zij richten zich op een beperkt onderdeel van één van functies van het onderwijs (kwalificeren). Aan ‘socialiseren’ en ‘persoonsontwikkeling’ dragen ze niet bij. Ik schreef al eerder dat het verzorgen van onderwijs meer is dan het aanbieden van een op maat gepresenteerde afspeellijst van leerinhouden. Ik schreef toen ook over de gebrekkige mate van personalisering van dergelijke initiatieven.
Daarnaast kun je natuurlijk kritische vragen stellen bij het feit dat een commerciële aanbieder jouw studenten en medewerkers suggesties gaat doen over wat zij zouden moeten leren.
Heb dus vooral ook oog voor de beperkingen van initiatieven als LinkedIn Learning, als je deze gaat gebruiken.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie