Werkplek leren is niet meer weg te denken binnen arbeidsorganisaties. Maar hoe geef je het handen en voeten?
De organisatie van de Next Learning -het Nederlandse event over leren en ontwikkelen- geeft regelmatig e-boeken uit over relevante onderwerpen rond leren en ontwikkelen. Deze e-boeken bestaan uit verschillende artikelen, interviews, recensies en blogposts. De afgelopen week verscheen een e-book over werkplek leren, waarin een aantal interessante bijdragen staan.
- De eerste bijdrage is een vlog over een initiatief van de St. Anna Zorggroep en het Maastrichtse UMC waar een vorm van assessment wordt gebruikt om werknemers door middel van gerichte vragen te laten reflecteren en feedback te geven op problemen waar men tegen aan loopt. Daarbij wordt gekeken of een probleem op de werkplek opgelost kan worden, of dat gekozen moet worden voor interventies buiten de werkplek. Het assessment is gericht op het individu (wat heb je nodig, wat heb je ook niet nodig). Ik heb over dit initiatief eerder geblogd.
- Artikel twee gaat over werkplek leren bij de NS. Medewerkers van de Service Stations -die reizigers op stations moeten helpen- zijn bijvoorbeeld uitgedaagd te onderzoeken met welk gedrag zij klanten kunnen verrassen. Zij experimenteren ook met wat zij kunnen doen om meer zichtbaar te zijn. Teams wisselen ervaringen uit en leren van elkaar. Zij hebben ook een videocompilatie gemaakt waarin zij hun ervaringen delen.
- Het derde artikel gaat over de zogenaamde 10 E-aanpak waarmee op systematische wijze 10 met elkaar samenhangende variabelen in kaart worden gebracht die cruciaal zijn voor het succesvol beantwoorden van de organisatievraagstukken die met behulp van leren gerealiseerd kunnen worden. Deze aanpak is gebaseerd op de principes van Action Learning.
- In de vierde bijdrage gaat Bob Mosher in op ‘Workflow Learning’. Deze benadering gaat uit van het ondersteunen van het individu, binnen de context van zijn werk. Deze benadering “need to be orchestrated with the training deliverables so that the learner finds what they want, in a timely manner, and in the most effective way possible, typically with the support tools available first and then the training tools if needed”. De ondersteuning is beknopt van aard, gericht op oplossingen en gefocust op de ‘performance’. Mosher heeft het over “performance centered design”.
- Bijdrage vijf is een recensie van mijn hand over het boek 702010. Naar 100% performance (met toestemming overgenomen).
- In artikel zes komt Anja Schouten aan het woord. Zij is voorzitter van de Raad van Bestuur van Zorgbalans. Schouten constateert dat binnen haar organisatie er sprake is van een “enorme leerbehoefte” die niet alleen met opleiden kan worden bevredigd. Haar organisatie werkt samen met mbo-instellingen en hogescholen om parttime opleidingen te organiseren. Zij werken eveneens met leergemeenschappen waarbinnen een groep van medewerkers, managers en een bestuurder onderzoeken wat een concept als ‘sociaal wijkteam’ inhoudt. Schouten constateert ook dat het onderscheid tussen ‘leren’ en organisatieontwikkeling diffuus is.
- Artikel zes behandelt de casus van meubeldesign bedrijf Henry Miller. Dit bedrijf is er in geslaagd dankzij performance support “de juiste productkennis op het juiste moment bij de sales-mensen aan te bieden, het te koppelen aan persoonlijke ontwikkeling en aan de belangrijkste tool in het verkoopproces”. De conclusie is dat performance support ingrijpt in alle organisatieprocessen.
- De laatste bijdrage is een korte impressie van een keynote die hoogleraar Margriet Sitskoorn tijdens de Next Learning 2016 verzorgde over zes manieren voor succesvoller leren de werkplek. Deze zes manieren hebben te maken met een programma om onze hersenen te trainen, volgens het acroniem EFFECT. Werkplek leren zou eigenlijk een haven in a heartless VUCA-world’ moeten zijn.
De volgende Next Learning vindt overigens op 24 april 2018 in Den Bosch (ik ben onbezoldigd lid van de adviesraad van dit event).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie