Gisteren schreef Ccknars als commentaar op mijn blogpost Tijd voor herwaardering van formeel leren?:
Bedankt voor dit blog. Ik had dit artikel graag een +1 willen geven, maar zie die knop nog niet op je typepad. Vervolgens wilde ik dat met je delen op Google+, maar daar zag ik dit blog niet als post staan. Toch geen bewuste Google boycot? š
Dit commentaar heeft mij aan het denken gezet. Ik heb een aantal blogposts ook op Google+ geplaatst. Dat moet handmatig (URL kopiƫren en plakken), en kan nog niet automatisch. En Google+ zit nog niet zodanig in mijn genen dat ik dit als vanzelfsprekend doe.
Ik heb nog niet ontdekt hoe ik de +1 aan mijn blogposts kan toevoegen. Maar tot nu toe heb ik die behoefte schijnbaar ook nog niet gevoeld.
Bovendien heb ik sterk het gevoel dat ik op Google+ nog niet veel volgers heb die mij niet ook al via andere sociale media volgen. Er zijn tot nu toe 229 mensen die mij aan hun kringen hebben toegevoegd. 66 ervan ken ik persoonlijk, een beperkte groep van 60 volgers ken ik helemaal niet (de anderen ken ik via internet).
Erwin Blom schreef laatst dat hij verwacht dat conversaties over zijn blogposts via Google + gaan verlopen. Hij heeft in de loop der jaren, wat betreft de conversaties over zijn opvattingen en ideeƫn, een verschuiving zien plaats vinden van zijn weblog naar Twitter. Voor meer verdiepende gedachtenwisselingen is Twitter met zijn 140 tekens echter minder geschikt. Erwin ziet Google + die rol vervullen.
Ik heb zelf die verschuiving niet zien plaats vinden. Blogposts worden regelmatig geretweet en soms reageren tweeps ook op de titel van een blogpost. Op Facebook en Hyves gebeurt dat soms ook. Maar gedachtenwisselingen? Niet echt. Daarvoor wordt de commentaarfunctie van mijn weblog nog steeds gebruikt.
Op zich heeft Google+ wel de eigenschappen om gesprekken over blogposts te voeren. Je bent niet gebonden aan een beperkt aantal tekens, de discussiedraden zijn goed te volgen en Google + heeft uitgebreide notificatiemogelijkheden (je kunt nu ook Google+-gebruikers via RSS volgen).
Op dit moment heeft Google + echter nog drie belangrijke beperkingen. In de eerste plaats moeten integratiemogelijkheden met weblogs verder worden verbeterd. Op de tweede plaats wordt Google + nog niet door enorm veel mensen gebruikt (het aantal gebruikers is wel sterk groeiende). De derde beperking is, tenslotte, van principiƫle aard: je kunt nu laagdrempelig participeren in conversaties. Je hoeft geen account te hebben bij een ICT-oliarch om deel te kunnen nemen.
Ik ben niet tegen registreren om actief deel te kunnen nemen aan discussies. Ik ben wel tegen verplichte registraties bij bedrijven als Google als men van gedachten wil wisselen met mij.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
“Ik ben wel tegen verplichte registraties bij bedrijven als Google als men van gedachten wil wisselen met mij.”
Ik zie het anders, ik wil niet dat mensen naar mij toe moeten om met me te kunnen praten. Als ik de conversatie belangrijk vind – en dat vind ik – dan zoek ik de omgeving op waar al gesproken wordt over zaken die me boeien door mensen die ik waardeer. En dan zie je dat Google+ ondanks het feit dat het er pas weken is een veel rijker omgeving is dan je eigen blog waar mensen speciaal heen moeten gaan. En dat is overigens niet alleen mijn mening. Mensen als Michiel Veenstra en Robert Scoble constateren hetzelfde.
@Erwblo: misschien is de belangrijkste les wel: houd rekening met de communicatievoorkeuren van je volgers. Net zo goed als dat je zendt via meerdere kanalen, converseer je ook via meerdere kanalen.
Je kunt via deze link code voor een +1 knop laten genereren.
Mijn ervaring Wilfred is dat je meer zendt dan de dialoog zoekt of aangaat /opzoekt en daar passen jouw keuzes qua kanalen bij. Ieder z’n persoonlijke profiel… š Helemaal prima.
Zelf is mijn ervaring op Google+ (vooralsnog) dat ik makkelijker berichten plaats en reageer dan op / in enig andere communicatiekanaal dat ik tot nog toe heb gebruikt. Dergelijke ervaringen en voorkeuren zijn persoonlijk en hebben met mijn en ieder ander z’n persoonlijkheid te maken.
De interactie (‘volgers’) is een andere variabele. Verdere variabelen die relevant zijn, zijn onder meer de inhoud, de ’tools’, gebruiksgemak, … etc.
@Patrick Koning: mijn blog applicatie bleek daar al een voorziening voor te hebben.
@JogNet: ik zoek de dialoog niet, maar ga ‘m wel aan. Ik poneer opvattingen, maar pas deze wel aan op basis van commentaren. Google+ is inderdaad een laagdrempelig communicatiemiddel. Zoals ik al richting Erwin aangaf: we kunnen ons waarschijnlijk niet meer tot een enkel communicatiekanaal beperken.
If you’re not paying for a service you’re not a customer, you’re the product.
De kans dat wij hetzelfde kopen als onze beste vrienden is 8 keer hoger dan de kans dat wij hetzelfde kopen als onze buurman.
Dat is waarom Google zo graag wil weten wat wij +1 vinden. De ‘vind ik leuk’ knop op Facebook is er niet voor ons, maar voor hun betalende klanten.
http://bit.ly/oyqjmh (mogelijk inschrijven verplicht)
@Elbert: interessante invalshoek. Ik denk alleen dat veel +1 en ‘vind ik leuk’ uitingen gedaan worden bij bijdragen die commercieel volstrekt oninteressant zijn.