Ik kwam net een artikel tegen uit de Chronicle of Higher Education over het gebruik van fraaie technologie op een didactisch slechte manier. Docenten blijken volgens dit artikel slecht om te kunnen gaan met ICT. Ze zijn ook vaak niet bereid zich er in te bekwamen (onderzoek gaat voor). De auteur baseert zich op een onderzoek van de Educause. Enkele leuke citaten:
"Students say technology actually makes some of their professors less effective than they would be if they stuck to a lecture at the chalkboard."
"The majority are taking their lectures and just putting them on PowerPoint. … With a chalkboard, at least the lights were on and you didn’t fall asleep."
"When professors are unfamiliar with the technology, they are also more likely to waste class time troubleshooting, students say."
"But not all online discussions are helpful, and professors sometimes require students to participate but do not incorporate the discussions into the course, so that the discussions seem like busywork."
"What we really need instead of smart classrooms is smart teachers and smart learners."
"If you’re going to attempt to use technology, either use it right or don’t use it at all."
Een mooi overzicht van veel gemaakte fouten. Ter lering en vermaak. Ook handig: de kernachtige samenvatting aan het eind.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Het PowerPoint-verhaal is overigens een veel gehoorde klacht de laatste tijd. Die technologie nodigt natuurlijk ook uit tot gemakzucht: als je alles netjes op papier zet hoef je niets meer te onthouden. Op onze HBO-opleiding is lang de nadruk gelegd op het onder de knie krijgen van PowerPoint als onderdeel van ICT-vaardigheden maar we merken nu steeds vaker dat het nog veel belangrijker is om ook aan het kwalitatieve aspect ervan -het presenteren zelf- aandacht te besteden.
Ik ben nog op zoek naar een opsomming van punten waar je aan moet denken bij een echt goede PowerPoint-presentatie die a) houvast geeft voor jezelf (als presentator), b) publiek voldoende prikkelt om bij de les te blijven, c) bruikbaar is als hand-out of als studiemateriaal achteraf (zonder de live-presentatie overbodig te maken). Een hele klus lijkt me zo. Ik houd me aanbevolen voor suggesties.
“Powerpoint abuse”
Ik denk wel dat ‘we’ ons dit aan kunnen trekken, en daarmee bedoel ik de strekking van het artikel “When Good Technology Means Bad Teaching” in The Cronicle of Higher Education. Dus eerder ter lering, dan tot vermaak, om Wilfred…
Blijkbaar proberen docenten nog steeds de kennisoverdracht te laten plaatsvinden in het klaslokaal in plaats van gebruik te maken van een combinatie van middelen. Het gebruik van PPT-presentaties en vergelijkbare middelen zijn dan logisch.
Daarnaast is het wellicht zo dat de docent zich in deze situatie veiliger en meer op zijn gemak voelt. Onbekend maakt onbemind. De implementatie gaat dus verder dan alleen maar de tools naar binnen schuiven en een training te geven hoe deze te gebruiken.
De ideale combinatie zou wel eens kunnen zijn: de kennisoverdracht (zeg maar het boek) via e-learning (beter: on-line leren) te laten plaatsvinden en de ervaringsoverdracht en bespreking van een casus in het klaslokaal.
Of is dit nu juist het onderdeel waar onze docenten te kort schieten en op onbekend terrein komen? Zijn ze in staat ervaringen uit het bedrijfleven te koppelen aan de theorie uit het boek en die in het klaslokaal met (soms ook ervaren studenten) te bespreken?