Geleerde lessen van de Khan Academy (#in)

Donald Clark geeft in Flip the classroom – every teacher should do this een mooie analyse van het succes van de Khan Academy, waarin Salman Khan (inmiddels met behulp van een beperkte staf) meer dan 2100 instructies en vele oefeningen op tal van vakgebieden toegankelijk maakt:

• Gebruik technologie (met uitzondering van het whiteboard) niet in de klas, maar ervoor, erna en buiten de klas. Geef lerenden de opdracht om de korte inleidingen in eigen tijd te bekijken, en gebruik de klas om de concepten toe te passen. Clark:
  
  

  The net result is that you humanise the classroom. It becomes a place primarily for learning, not teaching.

• Khan hanteert gameprincipes in zijn oefeningen (punten scoren, hogere levels).
  
  

  You do short ‘ten in a row’ automated assessments. Get ten in a row right; move on. This simple game pedagogy, along with badges for progress, within a structured knowledge map, allows the students to understand where they are in the learning journey. It also has motivational punch.

  Khan past op die manier individuele, formatieve, beoordelingen toe (in plaats van summatieve beoordelingen, aan het eind).

• Wat normaal tijdens huiswerk gebeurde (toepassen van kennis), doe je nu in de klas. En wat in de klas gebeurde (instructie), vindt nu thuis plaats.

Grosso modo deel ik Donald Clark’s opvatting. Er wordt vaak onvoldoende gekeken naar waar ICT goed in is, en waar fysieke bijeenkomsten didactisch sterk in zijn. Je kunt laptops in de klas bijvoorbeeld wel gebruiken voor korte zoekopdrachten. Maar groepsbijeenkomsten zouden m.i. vooral gebruikt moeten worden voor de dialoog, naast het toepassen van concepten.

Daarnaast kunnen we binnen het onderwijs veel leren van principes van games, hechten we vaak onvoldoende waarde aan formatieve beoordelingen, en zouden we van huiswerk meer ’thuis leren’ moeten maken (zoals Dan Pink bepleit).