Wat kunnen we bij de ontwikkeling van massive open online courses leren van de Peer 2 Peer University (P2PU)? Die vraag staat in feite centraal in de bijdrage Learner Participation and Engagement in Open Online Courses: Insights from the Peer 2 Peer University.
Bij de ontwikkeling van massive open online courses (MOOCs) wordt vaak gekeken naar MOOCs van elite universiteiten of naar de MOOCs die op connectivistische leest zijn geschoeid. In beide benaderingen worstelt men vaak met participatie en betrokkenheid van lerenden.
De P2PU is volgens de auteurs een voorbeeld van een open online platform voor cursussen die worden gegenereerd door lerenden zelf. Deze benadering heeft wat dat betreft kenmerken van de connectivistische MOOCs waarbij sprake is van gedistribueerde kennis en van leeractiviteiten die worden uitgevoerd op initiatief van de lerende zelf. De lerenden worden gestimuleerd om zelf een leerervaring te ontwerpen. Bij de zogenaamde xMOOCs ligt het accent van de verantwoordelijkheid van lerenden op het consumeren van content en van het maken van toetsen waarmee zij kunnen kijken of zij de leerinhoud hebben begrepen. In feite wordt de leerervaring ontworpen door de aanbiedende instelling. De auteurs constateren dat zogenaamde cMOOCs veel weg hebben van de onderliggende cultuur van sociale media. De cursusontwikkeling lijkt sterk op crowdsourcing.
De P2PU stelt lerenden in staat om zelf online cursussen te ontwerpen en te ontwikkelen. Deelnemers hebben de beschikking over verschillende formats, waarvan de cursus er slechts ééntje is. Zij kunnen ook studiegroepen rond thema’s starten, en zogenaamde uitdagingen aangaan (vraagstukken behandelen). Verder kunnen lerenden badges verdienen. De initiatiefnemers benadrukken het belang van leren als een sociaal proces. Zonder actieve participatie komen leeractiviteiten zoals cursussen of uitdagingen niet eens van de grond.
Courses are not designed merely as content delivery mechanisms, but as spaces that ask members to engage in active learning projects, share their progress and resources, start and participate in discussions, and collaborate to gain knowledge of a topic area.
Het succes van de leeractiviteiten is afhankelijk van de actieve en continue deelname van de leden. De auteurs hebben daarom op basis van data die tussen eind 2009 en oktober 2012 is verzameld, onderzocht hoe lerenden hebben geparticipeerd in open en online leren.
De onderzoekers beschrijven hoeveel studiegroepen, cursussen en uitdagingen binnen P2PU zijn geïnitieerd (in totaal 2034). Ongeveer 18% van de geïnitieerde projecten is daadwerkelijk van start gegaan. De onderzoekers gissen overigens naar de mogelijke verklaringen voor dit verschil.
Verder rapporteert men dat de P2PU ruim 41.000 geregistreerde deelnemers telt. Men spreekt daarbij van een “large pool of potential learners”. Echter, 16% van de lerenden keerde ook terug naar het platform nadat men een account had aangemaakt. Deze groep van meer dan 6000 actieve gebruikers is nog steeds van een behoorlijke omvang. Wat betreft deelname aan studiegroepen en cursussen kan worden vermeld dat een studiegroep maximaal 370 actieve deelnemers en maximaal 1167 niet-actieve volgers telde, en een cursus maximaal 173 actieve deelnemers en maximaal 319 niet actieve volgers. Deze aantallen zijn minder indrukwekkend dan de grote aantallen deelnemers aan xMOOC, ook al valt de verhouding tussen actieve deelnemers en niet-actieve volgers ten gunste van de P2PU uit.
De onderzoekers hebben laten zien dat het mogelijk is om studiegroepen, cursussen en uitdagingen door lerenden zelf te laten creëren, terwijl daar ook nog eens een aanzienlijke groep lerenden in participeert.
Courses must be developed, assessments created, fellow learners recruited, and learning environments sustained over time through engagement and participation. These different functions bring about new challenges to sustaining robust, large-scale, participatory learning environments.
Helaas doet men geen uitspraken over leerresultaten, zelfs niet over tevredenheid van de lerenden. In hun conclusies formuleren de onderzoekers wel vragen die betrekking hebben op motivatie, uitdagingen van lerenden en vaardigheden. Ik heb overigens de indruk dat succesvolle leerervaringen in een dergelijk open, online en op participatie gericht leerplatform samenhangen met leervoorkeuren van deelnemers, en met hun visie op leren. De relatief grote groep actieve deelnemers aan studiegroepen en cursussen zouden wel eens sterk intrinsiek gemotiveerd kunnen zijn om te leren, omdat men erg gelooft in zelfgestuurd leren en co-creatie.
De auteurs benadrukken overigens terecht dat je met een platform als de P2PU niches kunt bereiken, die je zonder een dergelijk platform niet kunt bereiken. De leeractiviteiten van de P2PU zijn voor een bepaalde groep professionals zinvolle vormen van een leven lang leren, ervan uitgaande dat de kwaliteit goed is. De hoge mate van vrijblijvendheid maakt, in combinatie met de specifieke motivatie van de deelnemers, overigens dat een vergelijking met gewone cursussen volkomen mank gaat.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie