Het fenomeen ‘leerstijl’ ligt de laatste paar jaar flink onder vuur hoewel je niet betrouwbare en valide leerstijltesten, zoals die van Kolb, nog steeds in trainingen en opleidingen tegen komt. Christy Tucker kiest om een andere reden voor een diversiteit aan leeractiviteiten, en gaat uit van interactievoorkeuren.
Opvattingen over leerstijlen gaan er van oudsher van uit dat lerenden een eigen stijl van leren hebben, waar je als docent vervolgens op zou moeten inspelen. Onderzoek naar leerstijlen is echter relatief ‘dun’. De meeste leerstijlentests deugen methodologisch niet. Het reguliere onderwijs is bovendien niet zodanig georganseerd dat leren geïndividualiseerd wordt. Wat nu in feite gebeurt, is dat docenten verschillende typen leeractiviteiten ontwikkelen voor alle lerenden, stelt Tucker:
But the idea of approaching concepts from multiple angles with different methods and media still makes sense. It isn’t because I’m matching to a particular style; it’s because I’m helping everyone learn through multiple channels.
Volgens Christy Tucker is daar ook niets mis mee. Het heeft echter eerder te maken van de cognitive load theorie, dan met theorieën over leerstijlen. Daarnaast stelt zij dat individuen ook eigen ‘interactievoorkeuren’ hebben, die worden beïnvloed door de context. Geef lerenden dus de keuze hoe zij willen interacteren met content, adviseert zij. Ik vraag me daarbij af of er al voldoende onderzoek is gedaan naar interactievoorkeuren in relatie tot leren. Motivatieonderzoek laat in elk geval zijn dat het geven van autonomie binnen leersituaties positief van invloed is op motivatie, en indirect op leerprestaties.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Ik geloof ook in een multiple approach als het erom gaat mensen optimaal te faciliteren in hun leerproces. In mijn ervaring is het tevens mogelijk mensen gericht op hun manier van leren te bedienen;daarvan wordt het leerproces alleen maar beter. Je hebt gelijk; de leerstijlentesten die er zijn, zijn niet valide; het onderzoek van Kolb is dat wel. Ik gebruik de test als opstapje, als indicatie van wat een prettige manier van leren is voor een persoon. Naast de leerstijlen, gebruik ik ook de leervoorkeuren van Manon Ruijters; gebaseerd op gedegen (zij het kwalitatief) onderzoek. Dank voor het artikel, ik ga verder zoeken naar de publicaties van Christy Tucker.
Willem, heb je een verwijzing naar een bron waaruit blijkt dat Kolb’s onderzoek wel valide is. Manon Ruijters gaat volgens mij inderdaad uit van leervoorkeuren, niet van vaststaande leerstijlen.