Volgens werknemers van het World Economic Forum zal COVID-19 het onderwijs voorgoed veranderen. Hoogleraar Natalie B. Milman meent dat we dan wel meer aandacht moeten schenken aan het ontwerp en de ontwikkeling van “effective, engaging online education“. Volgens Shannon Riggs staan daarbij drie vragen centraal.
In The COVID-19 pandemic has changed education forever. This is how schrijven Cathy Li en Farah Lalani van het World Economic Forum (WEF) dat de coronacrisis ervoor heeft gezorgd dat maar liefst 1,2 miljard kinderen in 186 landen niet meer naar school konden. Tegelijkertijd laten zij zien dat online leren in deze tijd massaal omarmd is. Dat komt onder meer doordat ‘ed tech’-bedrijven gratis online cursussen zijn gaan aanbieden (met name in Azië gaat het om indrukwekkende aantallen). Ook hebben veel onderwijsinstellingen in korte tijd de omslag gemaakt van face-to-face naar volledig online leren.
De auteurs verwachten dat er geen weg terug meer is. Uiteraard kan er nu sprake zijn van slechte gebruikerservaringen. Bovendien hebben we te maken met de nodige uitdagingen (zoals de toegankelijkheid). Maar er zijn nadrukkelijk ook positieve ervaringen. Daar komt bij dat onderzoek volgens de auteurs laat zien dat online leren net zo effectief kan zijn dan face-to-face leren en dat lerenden vaak minder tijd kwijt zijn aan online leren (om vergelijkbare resultaten te halen). Zij merken daarbij wel op dat er grote verschillen zijn, als het gaat om verschillende doelgroepen. Zo zijn kinderen sneller afgeleid bij online leren.
Onzekerheid in tijden van ‘Emergency Remote Teaching‘
De medewerkers van het WEF zijn behoorlijk optimistisch en stappen redelijk gemakkelijk over de tekortkomingen van ‘Emergency Remote Teaching‘ heen. Professor Natalie B. Milman benadrukt echter dat we nu niet te maken hebben met normale omstandigheden voor leren en doceren. Zij wijst erop dat online leren van goede kwaliteit kan zijn:
the truth is that it is not the medium that matters but the design of the learning experiences, the quality of the content, and the engagement of learners.
De afgelopen weken was er helaas geen gelegenheid om zorgvuldig aandacht te besteden aan ontwerp en kwaliteit, mede ook dankzij de grote mate van onzekerheid en stress (hoe lang gaat dit duren, blijf ik gezond, enzovoorts). In haar bijdrage geeft zij een aantal tips over hoe je hiermee om kunt gaan als schoolleider en docent:
- Communiceer frequent en eerlijk.
- Prioriteer behoeftes.
- Wees flexibel (in het hanteren van beleid).
- Houd het eenvoudig (ga bij voorkeur geen nieuwe technologie introduceren).
- Ontwikkel routines en planningen.
- Werk samen.
- Betrek de hele onderwijsgemeenschap bij het nemen van besluiten. Zorg dat alle betrokkenen een stem hierin hebben.
- Ontwikkel noodplannen (als de technologie faalt, mensen ziek worden).
- Bevorder welzijn en geef het goede voorbeeld.
- Pauzeer, luister, reflecteer en leer.
Vragen bij drie vormen van interactie
Shannon Riggs verkent in Student-Centered Remote Teaching: Lessons Learned from Online Education hoe je ervoor kunt zorgen dat de betrokkenheid van lerenden bij ‘remote teaching’ wordt vergroot. Zij benadrukt dat je daarvoor drie vormen van interactie moet inbouwen (vreemd genoeg verwijst zij daarbij niet naar het werk van Michael Moore die dit onderscheid voor het eerst heeft gemaakt). Volgens Riggs moet je je drie vragen stellen met betrekking tot deze drie vormen:
- Hoe interacteren lerenden met de content van de cursus? Wat gaan ze er mee doen?
- Hoe zullen mijn lerenden interacteren met andere lerenden? Hoe zullen zijn samenwerken? Hoe zullen zij het gevoel krijgen deel uit te maken van een gemeenschap?
- Hoe zullen lerenden met mij als docent interacteren? Hoe kan ik zo helder mogelijk met hen communiceren, en duidelijk maken wat ik verwacht? Hoe kan ik aan verschillende behoeften tegemoet komen?
Riggs geeft in haar bijdrage ook nuttige voorbeelden van activiteiten die je in het kader van deze drie vormen van interactie kunt inbouwen binnen een online cursus.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Hoi Wilfred, helaas zie ik bij mijn beide kinderen dat hun opleidingsinstituten (uni en een HBO) dat er heeeel weinig gebeurt. Als in: helemaal niks (uni, betreft uitvallende coschappen) tot af en toe een online klasje (HBO).
Dat is dus niet eens een kwestie van slechte didactiek, maar een totaal stilvallen van. Voor een vak als medische basiskennis (op HBO) is er de afgelopen maanden helemaal geen ondersteuning geweest. De studenten werden geacht om een 1200 pagina’s tellend boek via zelfstudie te bestuderen (eerstejaars HBO). Terwijl ik voor een dergelijk vak toch wel degelijk mogelijkheden zie om dit digitaal aan te vliegen. Hoe kijk jij daar tegenaan?
Dat klinkt niet best. Dat had inderdaad anders gekund/gemoeten….