Cedefop heeft onlangs de derde editie van Europese richtlijnen voor het valideren van non-formeel en informeel leren gepubliceerd. Het valideren van leerervaringen opgedaan buiten formele onderwijsinstellingen, kan worden gebruikt om de geschiktheid van een kandidaat voor een positie te voorspellen, om interne behoeften op het gebied van professionalisering en om hiaten op het gebied van bepaalde bekwaamheden te bepalen.
Deze aanpak kan ook helpen om te laten zien wat iemand heeft geleerd tijdens, bijvoorbeeld, vrijwilligerswerk. Het erkennen van deze manieren van leren kan mensen ook helpen om te zien wat ze kunnen en om na te denken over wat ze willen in hun carrière. In hun rapport benadrukt Cedefop dat het belangrijk is om goed na te denken over hoe we dit soort leren erkennen. De gebruikte manieren van valideren moeten uitdagingen op het gebied van validiteit, betrouwbaarheid, schaalbaarheid en kosten het hoofd bieden. Zij moeten de uniciteit van individuele leerervaringen vastleggen, consistente en betrouwbare resultaten produceren, schaalbaar zijn voor een diversiteit aan gebruikers in verschillende contexten, en kostenefficiënt zijn. De auteurs benadrukken ook het belang van het balanceren tussen formatieve en summatieve benaderingen van beoordeling en validatie.
Cedefop onderstreept het belang van aandacht besteden aan nationale coördinatie en netwerken binnen en tussen sectoren waar validatie momenteel wordt ontwikkeld en geïmplementeerd. Het is volgens de samenstellers belangrijk om na te denken over de algehele balans van validatie-arrangementen. De dominantie van onderwijs en training bij validatie mag de potentieel belangrijke rol die validatie kan spelen voor andere doeleinden, zoals het ondersteunen van carrièreontwikkeling en inzetbaarheid, niet overschaduwen.
Het rapport begint met het uitleggen van het doel van de richtlijnen, gevolgd door een strategische visie waarbij de individuele lerende centraal staat. Vervolgens bespreken de auteurs vier fasen van validatie: identificatie, documentatie, assessment en certificering. Zij besteden eveneens aandacht aan de verschillende doelen en voordelen van validatie, en aan validatie als facilitator van individueel, een leven lang en breed leren. Het ongeveer zeventig pagina’s tellend rapport bespreekt de contexten van validatie en de overdraagbaarheid ervan, met specifieke aandacht voor validatie in opleiden en training, op de arbeidsmarkt en in de ‘derde sector’ (met name vrijwilligerswerk). Het rapport benadrukt het belang van betrokkenheid van belanghebbenden en coördinatie, evenals financiering en kosten. Het behandelt ook de competenties van professionals die het valideren moeten uitvoeren.
Daarnaast gaan de samenstellers in op de elementen van de wijze van valideren, van leerresultaten tot certificering. Zij behandelen het belang van informatie, bewustwording en ‘outreach’, evenals begeleiding en counseling. Ook de rol van ICT bij validatie en het belang van kwaliteitsborging komen aan bod.
Het rapport sluit af met een bespreking van validatiemethodologieën en -instrumenten, waarbij de uitdagingen van het balanceren tussen tegenstrijdige eisen wordt benadrukt. Het rapport bespreekt ook de methoden en instrumenten die worden gebruikt voor validatie, waaronder zelfbeoordeling, schriftelijke tests, methodes voor het voeren van dialoog, observaties, simulaties, rapporten van anderen en portfolio’s. De samenstellers maken daarbij ook gebruik van handige boxen en tabellen.
In het algemeen benadrukt Cedefop het belang van het valideren van non-formeel en informeel leren als een manier om de vaardigheden en competenties van individuen zichtbaar te maken en te waarderen, en om hen te helpen hun leer- en carrièredoelen te bereiken.
Cedefop, European guidelines for validating non-formal and informal learning : third edition, Publications Office of the European Union, 2023, https://data.europa.eu/doi/10.2801/389827
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie