Het invoeren van ‘technology enhanced learning’ vergt veel van een organisatie. Wat zou er gebeuren als een onderwijsinstelling of opleidingsinstituut niet zou investeren in ICT voor leren, opleiden en onderwijs?
Onderwijsinstellingen kunnen beter de ‘organisatorische pijn’ accepteren van het geven van prioriteit aan leertechnologie. De gevolgen van het niet omarmen van ICT voor leren kunnen namelijk desastreus zijn. Dat stelt althans de baas van MOOC-provider Futurelearn, Simon Nelson. Instellingen voor hoger onderwijs kunnen volgens hem niet genoegzaam achter over leunen, ook al zullen hoger onderwijsdiploma’s altijd blijven bestaan.
Nelson meent namelijk dat instellingen voor hoger onderwijs zullen worden ingehaald door rivaliserende aanbieders, op een ‘markt’ die nu nog relatief beperkt van omvang is. Hij doelt daarbij op massive open online courses. Dit type cursussen worden volgens Nelson steeds belangrijker. Steeds meer volwassenen nemen deel aan dergelijke korte online cursussen. Werkgevers blijken ook steeds meer belang te hechten aan deelname aan dergelijke cursussen.
Het reguliere hoger onderwijs zou een leidende positie moeten innemen op dit terrein, aangezien deze ‘markt’ aan belang wint. En ja: dat gaat de organisatie ‘pijn’ doen. Verder wijst Nelson op de onvoldoende gebruikerservaring die die veel leermanagement systemen momenteel bieden. Dat heeft te maken met een gebrek aan mobiele ondersteuning en met de kwaliteit van bijvoorbeeld weblectures (geen goede beeldkwaliteit en veel te lang). Ook op die terreinen zal dus het nodige moeten gebeuren, wat inspanningen zal vergen.
Simon Nelson maakt hierbij de vergelijking met de jaren zestig. Er zal volgens hem geen ruimte meer zijn voor verouderde methoden of beperkende praktijken:
“This requires us to work together, embrace change and meet the changing needs of learners around the world.”
Al vele jaren worden hel en verdoemenis afgeroepen op degenen die leertechnologie niet willen omarmen. “Get wired or get fired” riep Elliot Masie meer dan vijftien jaar geleden bijvoorbeeld. Ik vraag me hierbij altijd af of dergelijke doemscenario’s de acceptatie van technology enhanced learning wel bevorderen. Ze komen ook altijd uit de koker van mensen die zelf veel belang hebben bij ICT en leren.
Tegelijkertijd zie je dat de noodzaak van een leven lang leren breed wordt onderstreept, en dat leertechnologie krachtiger wordt zodat een leven lang leren meer flexibel vorm kan krijgen. Bovendien kan ICT leren meer effectief en aantrekkelijk maken.
Met andere woorden: urgentie en potentie van technology enhanced learning zijn de afgelopen jaren toegenomen.
Als het hoger onderwijs blended en online learning niet intensiever gaat toepassen, dan zal men ongetwijfeld door concurrenten worden ingehaald, met name op het gebied van een leven lang leren. En dat betekent gemiste kansen, zoals het betrekken van professionals uit het werkveld bij het onderwijs. Ook binnen het reguliere onderwijs nemen belang en mogelijkheden van technology enhanced learning toe, en kan ‘niets doen’ negatieve gevolgen hebben. Ik denk bijvoorbeeld aan verspilling van talenten indien we doorgaan met aanbodgericht ‘one size fits all’-onderwijs.
Het hoger onderwijs is uiteraard niet vergelijkbaar met de reisbranche of de krantensector. De impact zal anders zijn. Er is vaak veranderende regelgeving nodig om systeemveranderingen in het onderwijs te bewerkstelligen. Het zou me echter niets verbazen als de wetgever andere aanbieders toe laat tot het regulier onderwijs, indien het onderwijs niet inspeelt op veranderingen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie