Eerste onderzoek naar simultaan onderwijs leidt tot weinig hoopvolle uitkomsten

Een onderzoeker van de universiteit van Californië heeft onderzoek gedaan naar de perceptie van docenten van het tegelijkertijd online lesgeven en lesgeven op locatie (simultaan onderwijs). De uitkomsten zijn bepaald niet veel belovend, al heeft het onderzoek beperkingen.

Simultaan onderwijs wordt vandaag de dag toegepast als lerenden door omstandigheden zoals ziekte of quarantaine niet deel kunnen nemen aan fysieke lessen. The Hechinger Report doet verslag van een niet vrij toegankelijk onderzoek naar deze aanpak. Volgens mij is dit het eerste onderzoek over simultaan onderwijs tijdens de Coronapandemie.

Lora Bartlett van de Universiteit van Californië selecteerde 75 docenten uit negen staten. De docenten werkten op basisscholen, middelbare scholen en scholen voor hoger onderwijs. Deze docenten hebben regelmatig enquêtes in gevuld. In aanvulling hierop heeft Bartlett uitgebreide interviews met de helft van hen uitgevoerd.

Het beeld dat hieruit naar voren komt is nogal schokkend. Elke docent beschouwt simultaan onderwijs als de slechtste aanpak. Het is zeer vermoeiend voor docenten om steeds te  schakelen tussen online en face-to-face onderwijs. Lerenden lijken ook op deze manier slechter te leren. Slechte leerresultaten hebben ertoe geleid dat drie van de in het onderzoek betrokken districten zijn afgestapt van de tweeledige aanpak. Zij verzorgen of fysiek onderwijs op locatie of online leren op afstand.

Bartlett vergelijkt simultaan onderwijs met het besturen van een auto op een snelweg en het tegelijkertijd spelen van een race-auto videospel op een scherm. Deze vorm van multitasking is dan dodelijk voor de kwaliteit van het onderwijs.

Uit het onderzoek komt dan ook een zeer chaotisch beeld van simultaan onderwijs naar voren:

• Lerenden in de klas klagen erover dat docenten vooral achter hun beeldscherm zitten. Online lerenden klagen over een gebrek aan aandacht. Zij kunnen lerenden in de klas ook maar moeilijk verstaan.
• Lerenden in de klas en online lerenden zagen niet altijd dezelfde informatie op het scherm (er is online altijd sprake van enige vertraging).
• Het is lastig om online lerenden en lerenden in de klas met elkaar te laten samenwerken.
• Technische faciliteiten zijn lang niet altijd ‘op orde’.
• Veel docenten lieten online lerenden uiteindelijk asynchroon online leren.

Je kunt uiteraard enkele kanttekeningen plaatsen bij dit onderzoek:

• De onderzoeker heeft alleen naar de perceptie van docenten gekeken.
• De groep docenten is niet heel omvangrijk, zeker als je je realiseert dat zij afkomstig zijn uit diverse onderwijssectoren.
• Het is de vraag of de perceptie ook zeer negatief was geweest als docenten zich beter hadden kunnen voorbereiden op deze aanpak. Als meer expliciete aandacht was geschonken aan didactiek voor simultaan onderwijs, en als docenten beter begeleid waren.
• Het is de vraag of specifieke en stabiele technische faciliteiten niet gezorgd hadden voor betere omstandigheden voor simultaan onderwijs en geleid hadden tot meer chaos.
• We moeten ons realiseren dat deze aanpak voor de docenten nieuw was. Zij hadden ook geen keuze. Dit beïnvloedt de perceptie vermoedelijk niet positief.