Een kwestie van prioriteiten stellen?

De medewerker kaart de taakbelasting aan bij zijn leidinggevende, want de projectleiders hebben hierover (uiteraard?) niets te zeggen. Wat te doen?

Ik heb ooit binnen een bedrijf meegemaakt dat een beroep werd gedaan op een document management-ICT-specialist om in het weekend extra te werken (in verband met een kritieke migratie van een systeem). Deze medewerker zat echter in een verbouwing en moest in verband met de naderende verhuizing de woonkamer stukadoren. Op kosten van de werkgever werd een stukadoor ingehuurd ("wit") en kreeg de echtgenote van de medewerker een bos bloemen voor de geleden "emotionele" schade.

Binnen onderwijssettings ligt dat toch anders. Er zijn meestal geen financiële middelen beschikbaar om extra capaciteit in te huren. Intern is ook geen extra capaciteit beschikbaar om taken over te nemen en uit te voeren. Bovendien: als het project al ver is gevorderd, kost het ook veel tijd om een nieuwe medewerker in te werken. De winst is dan gering.
"Time management"  en "een kwestie van prioriteiten stellen"  klinken dan vaak als holle frase en loze kreet. Of zit ik er naast? 

Dan maar volstaan met een “bos bloemen” als (schamele) pleister op de wonde.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.