Ik ben betrokken bij een project waarin binnenkort studenten aan de slag gaan met een elektronische leeromgeving. De werkdruk van studenten is behoorlijk hoog. Daarom kreeg ik van een docent de vraag of het wel noodzakelijk was om studenten face-to-face wegwijs te maken in de -voor hen nieuwe- elektronische leeromgeving.
Elektronische leeromgevingen, daar moeten studenten toch zelfstandig uit kunnen komen (eventueel met een handleiding).
Volgens mijn ervaring niet dus. Het duurt nog wel even voordat de computer game generation de collegebanken domineert.En het duurt waarschijnlijk nog wel langer vóórdat elektronische leeromgevingen volkomen intuitief zijn.
Nog lang niet alle studenten zijn in staat al experimenterend nieuwe technologie te leren gebruiken. Dus toch nog maar een tijdje instructiebijeenkomsten verzorgen.
Ps.: commentaren in de zin van "elo X wijst zich wel vanzelf" worden als zijnde ongewenste reclame verwijderd ;-).
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Zonder te vermelden in welke, niet als het meest gebruikersvriendelijk bekendstaande, leeromgeving dit gebeurde vond ik het volgende verhaal, verteld door een student (niet door zijn docent) wel mooi:
Het ging om een opleiding waar studenten ten behoeve van een project met een projectomgeving in een leeromgeving moesten kunnen werken. In plaats van het geven van een instructie aan alle studenten, hebben de docenten een instructie gegeven aan één student per projectgroep, die het daarna weer leerde/uitlegde aan de andere leden van de projectgroep.
Volgens de student keken ze daar eerst wel even van op, maar werkte dat prima. Het aantal studenten dat door de docenten geïnstrueerd moest worden was nog maar een kwart van eerst en de studenten die deelnamen waren gemotiveerd (want ze moesten het aan anderen kunnen uitleggen).
ELO-training of niet?
Het is een beetje als de discussies over de Office-trainingen een paar jaar geleden…
Ik vrees dat het intuïtief zijn van een ELO ook niet de oplossing is zolang de computergame generatie nog nog niet studeerd.
Tijdens een college en paar maanden terug werden alle knoppen die in Blackboard geplaatst een voor een langsgegaan en behandeld. Toen ik later opmerkte dat ik dat zonde van de college tijd vond werd er ook gereageerd met de opmerking;
“Maar ik vond het wel prettig dat de docent alle knoppen nog een keer uitlegde, ik ga echt niet zelf zomaar al die knoppen uitproberen hóór”.
Nu vraag ik me af hoe intuïtiever je knoppen met namen zoals “course documents”, “assignments”, “staff information” nog moet/kunt maken.
De oplossing die Pierre noemt vind ik heel inventief en effectief. Ik realiseer me wel dat het slagen hiervan valt of staat met de competentie van de docenten. Er zijn mij (van heel dichtbij!) gevallen bekend van docenten die de nodige kennis over het hoe en wat van de ELO misten…
Om het maar aan één student uit te leggen gaat me wat ver, maar het is ook mijn ervaring: als je ervoor zorgt dat een bepaalde kritische massa studenten weet hoe het werkt dan leggen ze het voor de rest wel aan elkaar uit.
Er zit ook een ander aspect aan: net zoals de office-pakketten hebben ook de ELO’s allerlei voorzieningen die wel heel handig zijn maar die je niet zo snel spontaan ontdekt. Als je wilt dat studenten die mogelijkheden gaan gebruiken dan moet je ze daar wel over vertellen.
Verder: train ‘on the job’: Vertel ze niet welke knop ze in moeten drukken maar gooi ze met een paar welgekozen opdrachten in het diepe! (en blijf in de buurt met een zwemstok om iedereen drijvende te houden). Juist bij een klassikaal uit te voeren opdrachten gaan studenten elkaar heel snel helpen.
Tenslotte: niet alles in één keer! laat studenten er eerst eens een tijdje mee werken en hou dan nog eens een vragenuurtje.