Het verbieden van smartphones op scholen is onvoldoende om de negatieve effecten van smartphone- en social media-gebruik aan te pakken. Dat blijkt uit een recent onderzoek van de Universiteit van Birmingham.
Het onderzoek, gepubliceerd in Lancet Regional Health Europe, analyseerde gegevens van 1227 lerenden uit 30 Engelse scholen, waarvan 20 scholen verschillende vormen van restrictief telefoonbeleid hanteerden.
De onderzoekers constateerden geen verschil in uitkomsten tussen scholen met en zonder smartphoneverbod op het gebied van mentaal welzijn, angst en depressie. Ook zagen zij geen onderscheid in fysieke activiteit, slaap, onderwijsprestaties bij Engels en wiskunde, en verstorend gedrag in de klas. Hoewel smartphoneverboden leidden tot een kleine afname in gebruik onder schooltijd (ongeveer 40 minuten minder telefoongebruik en 30 minuten minder social media-gebruik), had dit geen betekenisvolle invloed op het totale gebruik van smartphones en sociale media.
Het onderzoek vergeleek 20 scholen met restrictief beleid met 10 scholen met een toegeeflijk beleid, waar smartphonegebruik was toegestaan tijdens pauzes, lunch of in bepaalde zones zoals buitenruimtes. Deze verhouding van 2:1 werd gekozen omdat in het onderzoeksgebied de meerderheid van de scholen (1245) restrictief beleid voerde, terwijl slechts 96 scholen een toegeeflijk beleid hanteerden.
Uit het onderzoek bleek wel een verband tussen langere schermtijd en negatieve uitkomsten. Lerenden die meer tijd aan hun smartphone en sociale media besteedden, vertoonden minder mentaal welzijn, verminderde fysieke activiteit, slechtere slaap, lagere onderwijsprestaties en meer verstorend gedrag in de klas. Het gemiddelde smartphonegebruik onder alle lerenden, ongeacht het schoolbeleid, lag tussen de 4 en 6 uur per dag.
Hoogleraar Miranda Pallan, een van de hoofdonderzoekers, benadrukt dat schoolbeleid geen wondermiddel is voor het voorkomen van de nadelige effecten van smartphone- en social media-gebruik. Het onderzoek laat zien dat een bredere aanpak nodig is, waarbij niet alleen wordt gekeken naar smartphonegebruik op school, maar ook naar gebruik gedurende de hele dag en week.
In Geen telefoons op school: goed idee of loze maatregel? vat Pedro de Bruyckere dit onderzoek samen, en voorziet hij het ook van commentaar. Allereerst wijst hij op de beperkte effectiviteit van het verbod. Lerenden op scholen met een streng beleid hun smartphone meer buiten schooltijd. Het gebruik van smartphones en sociale media verschuift naar een ander moment van de dag. Ten tweede bespreekt hij de relatie tussen schermtijd en welzijn. Het onderzoek toont een verband aan tussen meer schermtijd en verminderd mentaal welzijn, meer angst, depressie, slaaptekort en concentratieproblemen. Pedro plaatst hier de opmerking bij dat lerenden die zich niet goed voelen, juist vaker naar sociale media kunnen grijpen. Tot slot benadrukt hij dat een eenvoudig verbod niet volstaat. Pedro pleit voor een bredere aanpak waarbij scholen en ouders samenwerken. Deze aanpak zou zich moeten richten op bewust smartphonegebruik, begeleiding bij sociale media en het aantrekkelijker maken van offline activiteiten. Volgens hem werken strenge regels zonder begeleiding niet, maar kan een combinatie van educatie en gedragsverandering wel resultaat opleveren.
Mijn opmerkingen
Ik deel deze mening. Het gaat om opvoeding en onderwijs. Apparaten zoals smartphones en media zoals Signal of Bluesky maken deel uit van ons leven en zullen dat ook blijven doen. Bovendien komen er steeds meer digitale technologieën bij waar we ook wijs mee moeten leren omgaan, zoals generatieve AI-toepassingen.
Daarnaast hebben ook ontwikkelaars van digitale technologieën een verantwoordelijkheid. Smartphones en sociale media zijn zodanig ontworpen dat zij verslavend werken. De constante stroom van notificaties van smartphones wakkeren bijvoorbeeld de behoefte aan om voortdurend de smartphone op te pakken. De algoritmes van sociale media zijn ontworpen om gebruikers vast te houden door steeds inhoud te tonen die de gebruiker boeit. Ontwikkelaars gaan helaas niet vrijwillig over tot het minder verslavend maken van hun technologieën en media. Daarom is wet- en regelgeving ook belangrijk. Onderwijsorganisaties en ouderorganisaties zouden hier ook bij wetgevers op kunnen aandringen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie