Een online marifooncursus?

Gisteren heb ik in Lelystad deelgenomen aan een marifooncursus. Dankzij een succesvol afsluitend examen mag ik met het Short Range Certificate nu officieel een zogenaamde VHF-DSC radio gebruiken. In deze blogpost ga ik in op de opbouw van de cursus, en op de vraag of deze cursus ook via e-learning verzorgd had kunnen worden.

Marifoon
Foto: Aquaplanning

Met twaalf man (inderdaad alleen mannen) hebben we gisteren in de Flevo Marina van Lelystad meegedaan aan de SRC-marifoon cursus van Aquaplanning. Van onze ‘zeilclub‘ waren we met z’n drieën. De cursus was als volgt op gebouwd:

  • We kregen thuis een boekje opgestuurd dat we geacht werden vooraf door te nemen. In dit boekje werd de theorie behandeld: de knoppen van de marifoon, de opbouw van diverse berichten, het verzenden van alerts via DSC, de vier verschillende niveaus van communicaties (routine, safety/security, urgency, distress), standaard termen (beknopt communiceren is heel belangrijk), andere veiligheidssystemen (EPIRB, SART, NAVTEX) en het fonetische alfabet. In de begeleidende studiewijze werd nog verwezen naar enkele websites met een samenvatting, oefenmateriaal en toetsvragen (in Moodle).
  • Tijdens de studiedag hebben we met z’n twaalven communicatieoefeningen gedaan, en zijn we vooral ingegaan op noodsituaties, veiligheidssystemen, de evacuatie met een helicopter (geen examenstof, ook niet geoefend ;-)) en wat te doen bij vals alarm.
  • Aan het eind van de dag moesten we een gesloten boekexamen maken met enkele open vragen (o.a. een casus met mayday) en meerkeuze vragen.

Ik vond het leuk om eens met iets heel anders met ‘mijn hoofd’ te doen. Bovendien was het een betekenisvolle en goed verzorgde cursus. Ik heb ook veel nieuwe zaken geleerd, en zal tijdens zeilvakanties nu anders met een marifoon omgaan.

Toch denk ik dat ICT hier een belangrijke toegevoegde waarde zou kunnen hebben.

Je zou dit onderwerp via een serious game kunnen behandelen. De cursist wordt dat met steeds complexere taken geconfronteerd, die hij moet volbrengen. Als je de taak op het hoogste niveau hebt volbracht, ben je geslaagd. Authenticatie en autorisatie zijn dan een belangrijk aandachtspunt: is het wel Wilfred Rubens die op level 10 is terecht gekomen? Maar daar kan technologie ook bij helpen.

Een alternatief is het gebruik van online video om uitleg te geven, cases te behandelen en apparatuur te demonstreren. Daarbij kan de bediening van een marifoon ook via een simulatie worden geoefend. Communicatie-oefeningen worden dan uitgevoerd via te maken podcasts, die bijvoorbeeld van peer feedback of docent feedback voorzien kunnen worden. De toets kan dan elektronisch worden gemaakt:

Ik ben ervan overtuigd dat het gebruik van online video er toe bijdraagt dat het geleerde beter beklijft. Ook kun je als cursist meer oefeningen doen, dan tijdens een cursusdag met twaalf cursisten mogelijk is. Dat zal ook het leerrendement verbeteren. Een beperking is wel dat het bij deze cursus vooral om het certificaat gaat. Dat hebben we nodig om straks in Italië de marifoon te mogen gebruiken.

Een groot voordeel van deze aanpak is ook dat je de materialen kunt gebruiken binnen een ‘performance support‘ systeem. Vlak voor je gaat zeilen, kun je dan de belangrijkste communicatie-oefeningen nogmaals uitvoeren (natuurlijk niet op het moment dat je boot zinkt….).

Grote vraag is: verhouden de kosten hiervan zich dan tot de baten? De huidige kosten zijn:

  • Docenttijd (voorbereiding, uitvoering, nazorg). Bij de online variant gaat de docenttijd vooral zitten in de ontwikkeling, de online begeleiding en in het examen. Of deze kostenpost uiteindelijk lager zal uitvallen, is mede afhankelijk van de herbruikbaarheid van het materiaal op lange termijn, en de schaal waarop de cursus wordt uitgevoerd (aantal deelnemers).
  • Huur locatie en faciliteiten (zoals lunch). Deze besparing heeft ook te maken met de schaalgrootte.
  • Reistijd en reiskosten cursisten in relatie tot de kosten van de cursus. Ik denk dat vooral de deelnemers uit Kerkrade en Nijmegen best bereid waren geweest om 50 euro meer te betalen als zij daardoor op zaterdag niet erg vroeg van huis hoefden te gaan, en benzinekosten hadden kunnen besparen.
  • Aanschaf en onderhoud van materialen: de docent hoeft geen 12 marifoons aan te schaffen en te onderhouden. Hetzelfde geldt voor de andere materialen. Ik heb geen idee hoeveel dit zal besparen.

Verder mis je ook de sociale contacten tijdens zo’n dag. Maar die zijn vooral ‘nice to have‘. De online variant doet ook een groot beroep op de zelfdiscipline van deelnemers (zo’n cursusdag biedt ook structuur).

Op dit moment kun je de cursus dus licht ‘verrijkt virtueel’ noemen (zie Stalker & Horn). De cursus kan zwaar ‘verrijkt virtueel’ worden verzorgd of volledig online.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

6 reacties

  1. Hi Wilfred,

    Leuk verhaal. Voor de Provincie Zuid-Holland maken wij(Bedrijfssimulaties) een serious game om brugwachters(operators) op te leiden in het bedienen van bruggen op afstand. Aan de hand van cases (met video-opnames en ingesproken dialogen) bedienen de deelnemers de gesimuleerde brug. Deelnemers krijgen feedback of zij de juiste acties genomen hebben (ze gaan dus daadwerkelijk bedieningsacties ondernemen); waaronder het gebruik van de marifoon.
    Normaliter heeft een operator drie schermen voor zich; het was een uitdaging om die drie schermen naar 1 scherm voor de serious game terug te brengen.
    Om het perspectief van de klant naar voren te brengen, hebben we ook een aantal opnames gemaakt vanaf een beroepsvaartschip en vanuit een auto die wacht bij de brug.

    Het bedienen van de knoppen maakt geen onderdeel uit van de opleiding; aangezien men dat elders reeds kan oefenen.

    De meeste tijd is gaan zitten in de ontwikkeling van een goed script ( met hulp van een professionele tekstschrijver). De opnames zijn vervolgens binnen korte tijd gerealiseerd en de ICT is ook vrij overzichtelijk.

    Wanneer de deelnemers straks de opleiding hebben gevolgd, zal de leergang als een soort naslagwerk gebruikt kunnen worden.

    Iets dergelijks zou je ook kunnen maken voor marifoon trainingen.

    groeten
    Kas

  2. via deze weg ; Wilfred proficiat met het behalen van je marifoondiploma, ik zorg wederom voor de lunch op de boot !
    Liefs, je zusje!

  3. Mooi voorbeeld. Jullie content zou wel eens hergebruikt kunnen worden. In mijn voorbeeld ging het er ook om de oefeningen online te oefenen.

  4. Dag Wilfred, wat een boeiend artikel! En… gefeliciteerd met het behalen van je diploma.
    Ook ik heb alle vaarbewijzen en marifoontrainingen gedaan.
    Ik denk dat opnemen van de kennis en protocollen heel goed mogelijk is zoals jij beschrijft.
    Maar…als je je kennis niet gebruikt vervliegt het. Omdat wij alleen ’s zomers grote tochten maken, merk ik dat de kennis elk jaar weer opgehaald dient te worden.

    Maar nog wat praktische tips:
    1. Bij ons aan boord hangen de noodprotocollen op een briefje aan de binnenkant van een kastje boven de kaartentafel.
    2. Oefen de protocollen ook in de taal van het land waar je naar toe gaat want Fransen spreken toch eigenaardig Engels af en toe!
    3. Luister veel uit, dan raak je gewend aan de manier waarop men communiceert via de marifoon en meestal is het boeiender dan “Onderweg naar Morgen”! Afgelopen zomer hoorde in in Lowestoft een Nederlander op de marifoon die zo vreselijk aan het hakkelen was dat ik me schaamde!
    3. Oefen vooral tijdens de reis met collega-zeilers, vraag om een testgesprek bij de Kustwacht. Het “durf”-aspect is ook belangrijk!
    4. Doe een korte online herhalingstraining waarbij de microfoon zo wordt ingesteld dat je of kunt spreken of kunt luisteren en voer een paar praktijkgerichte opdrachten uit in duo’s (in groepen) waar éen persoon de kustwacht of havenmeester is en de andere het jacht.

    Kortom een Blended Learning project van theorie, praktijk, techniek en de menselijke factor.
    Hartelijke groet, Francisca

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *