Hoe je de toekomst van technology enhanced learning ziet, wordt mede bepaald door de context waarbinnen je opereert. Die conclusie trek ik op basis van een Indiaas artikel over dit onderwerp.
Vanochtend las ik de bijdrage A peek into the digital future of education van Aditya Malik. Het eerste wat me opviel is de toonzetting. Hier valt veel aan op te merken. ICT zou een revolutie in het onderwijs veroorzaken, meent de auteur, die dat ook poogt te illustreren met aantallen en technologieën. Verder doet het optimisme van Malik nogal naïef aan, bijvoorbeeld als hij meent dat internet veel democratischer is geworden. Toch bevat zijn bijdrage een aantal wetenswaardigheden:
- Sociale media worden ook in het kader van curricula gebruikt, als onderdeel van e-learning. Hiermee kun je gemakkelijk delen en het engagement en de belangstelling van lerenden bevorderen.
They are much aware of current affairs, trending issues, social activities and prospective employment opportunities, on a real-time basis.
Sociale media hebben inderdaad ‘affordances’ die deze applicaties geschikt maken voor leren (zoals eenvoudig in gebruik en gericht op interactie). Maar ze hebben ook beperkingen (openheid is niet altijd gewenst, privacy kan een issue zijn). En het hangt er maar van af hoe je deze applicaties gebruikt, wil sprake zijn van engagement.
- Dankzij internettechnologie en “direct-to-device technologies” ben je beter in staat lerenden in rurale gebieden te bereiken. Zij hebben dankzij deze ontwikkelingen nu ook toegang tot kwalitatief goede bronnen en onderwijs, zonder dat zij veel hoeven te reizen of veel geld hoeven uit te geven.
In veel landen is dit inderdaad een niet te onderschatten voordeel. Wat dat betreft zijn we in onze regio erg verwend. - Interactief leren wordt bevorderd.
Leertechnologie heeft tot meer plezier en engagement gezorgd, meent de auteur. Educatieve games dragen hier ook toe bij. Daarom, stelt Malik, denkt 90% van de studenten dat online leren tot vergelijkbare of zelfs betere leerervaringen leidt dat traditioneel leren.
Let wel: het gaat hierbij om opvattingen. De auteur vergeet te vermelden dat online cursussen dikwijls weinig interactieve elementen bevatten (waartoe ook interactie met content behoort). Verder kan activerende didactiek ook zonder leertechnologie worden toegepast. Het is ook niet duidelijk op welk onderzoek hij zich baseert. - Leren van de besten.
Dankzij internet kun je in contact komen en ook onderwijs krijgen van de grootste experts op verschillende vakgebieden. Dit leidt volgens de auteur ook tot verrijkende leerervaringen. Online leren maakt bij veel onderwijsinstellingen ook een cruciaal onderdeel uit van hun strategie.
Met name voor veel mensen uit achtergestelde gebieden is dit inderdaad van belang. Toch moet je dit voordeel niet overdrijven. De kans is klein dat je inderdaad kunt converseren met drukbezette experts. Daar hebben zij gewoon geen tijd voor. Bovendien blijkt dat deelnemers aan massive open online courses meestal al hoog opgeleid zijn.
Je zou verwachten dat een artikel over een kijk in de toekomst in zou gaan op ontwikkelingen als kunstmatige intelligentie, robotisering en blockchain technologie. Dat is niet het geval. De reden is vermoedelijk gelegen in de context waarbinnen de auteur werkzaam is (India). Dat is wat mij betreft de belangrijkste winst van dit artikel. Dat je je bewust wordt van verschillende perspectieven waardoor je op diverse manieren naar trends kunt kijken. Ondanks dat we te maken hebben met globalisering, is nog steeds sprake van regionale ‘inkleuring’ als het gaat om bepaalde ontwikkelingen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie