Gisteren heb ik tijdens de Onderwijsdagen een sessie over de flipped classroom verzorgd, conform het concept van de flipped classroom. Hoe is dat bevallen?
Verleden jaar had ik het er tijdens de Online Educa Berlijn over dat het eigenlijk vreemd is dat we met z'n allen naar een congres reizen, om vervolgens vooral naar voordrachten te luisteren. Terwijl we die informatie ook op andere manieren tot ons kunnen nemen, en fysieke bijeenkomsten juist erg geschikt zijn voor conversaties en dialoog. Zouden we congressen dus ook niet moeten 'flippen'?
Toen ik dit voorjaar gevraagd werd om tijdens de Onderwijsdagen een sessie te verzorgen over de flipped classroom, was mijn eerste reactie: “Maar dan doe ik dat ook conform het concept van de flipped classroom”. Want juist tijdens dergelijke congressen moet je wat mij betreft durven te experimenten met nieuwe vormen en gedachten. Ik heb dat bijvoorbeeld eerder gedaan met een back channel, en dergelijke.
Daarom had ik ter voorbereiding een online artikel geschreven over de flipped classroom, en mensen gevraagd om toetsvragen te produceren. Dinsdagavond laat was dit artikel ruim 330 bekeken. Zes mensen hebben vragen/stellingen ingeleverd, waarvan twee te laat om ze mee te kunnen nemen. Via mijn blog, de blog van de Onderwijsdagen, Facebook, Google + en Twitter had ik mensen hier (herhaaldelijk) op geattendeerd. In het programma van de conferentie stond ook dat de sessie volgens dit concept verzorgd zou worden.
Toen ik tijdens de sessie aankondigde dat deze sessie geflipt werd verzorgd, verliet -schat ik- zo'n 20% van de aanwezigen de zaal. Redenen hiervoor zijn vermoedelijk:
- Conferentiegangers gaan vaak op de titel af, en kijken dan niet naar de inhoud.
- Conferentiegangers beslissen vaak ter plekke naar welke sessie ze gaan, en bereiden zich lang niet altijd thuis voor (ik herken dat ook bij mezelf).
- Een bepaalde groep conferentiegangers komt vooral om te consumeren, zelfs al is men zelf voorstander van vernieuwende en interactieve manieren van leren. Ik vermoed dat een groot deel hiervan vooral naar congressen komt om bijgepraat te worden. Omdat men dikwijls verder geen tijd/gelegenheid heeft/neemt om bij te blijven op het gebied van deze ontwikkelingen. Een congres biedt de focus om dit te doen.
Ik ben vervolgens de sessie gestart met vragen om te toetsen wat de rest van de aanwezigen wist van de flipped classroom. De aanwezigen bleken over behoorlijk wat voorkennis te beschikken. Toch bleek dat een grote groep het artikel niet gelezen had. Op specifieke vragen zoals “Het cyclische model van Jackie Gerstein begint met het online bestuderen van leerinhouden” (waar/niet waar) bleef men het antwoord schuldig. Sommigen gaven ook enigzins beschaamd of volmondig toe zich niet te hebben voorbereid (zie de hierboven omschreven redenen).
De stellingen had ik willen behandelen via de app eClicker. Ik heb echter gebruik moeten maken van hand opsteken:
- Ik kon mijn iPad niet aansluiten op de beamer (grote zaal, speciale installatie).
- Alle deelnemers moeten op hetzelfde, betrouwbare, wifi-netwerk zitten. Gisterochtend werd van meerdere netwerken gebruik gemaakt, die niet allemaal breed toegankelijk of betrouwbaar waren.
Bovendien valt het mij op dat volwassenen het vaak lastig vinden om op een smartphone een url in te typen. Daardoor verloopt elektronisch stemmen met eClicker vaak traag (niet iedereen beschikt over de Audience-app).
Vervolgens heb ik de aanwezigen gevraagd om in groepjes een opdracht te maken: Bedenk voor studenten HBO Pedagogiek leeractiviteiten volgens het concept van de flipped classroom, waarbij het leerdoel is: veel voorkomende opvoedingsproblemen kennen, en weten hoe deze aan te pakken. Ga na welke prikkels en hobbels je denkt tegen te komen bij het toepassen van de flipped classroom, en bedenk aanbevelingen voor docenten en bestuurders. De prikkels, hobbels en aanbevelingen kon men twitteren (hash tag #owd12fc) of naar mij mailen (wilfred[at]wilfredrubens.com).
De groepen zijn enthousiast aan de slag gegaan. Volgens mij heeft niemand meer voortijdig de zaal verlaten. Ik zal apart bloggen over de uitkomsten. Als ik tenminste nog aantekeningen ontvang (de tweets heb ik). Mails heb ik nog niet ontvangen…..
Volgens mij heeft deze sessie inhoudelijk ook het nodige opgeleverd. Maar dat moeten de aanwezigen zelf maar beoordelen.
Wat kun je hieruit concluderen? Volgens mij kun je congressen inderdaad 'flippen'. Niet iedereen zit hier waarschijnlijk op te wachten, zodat je volgens mij moet werken met mengvormen. Daarbij zul je dan de werkvorm en de gewenste voorbereiding duidelijk moeten communiceren. Congressen hebben ook een grotere mate van vrijblijvendheid dan onderwijs. Tegelijkertijd nemen hier professionals aan deel, die over de nodige voorkennis beschikken (wat bij leerlingen en studenten niet altijd het geval is). Zorg dus ook voor opdrachten die mensen kunnen maken, op basis van hun voorkennis.
Wat betreft de voorbereiding heeft deze sessie mij net zo veel tijd gekost als een 'normale' sessie. Dat komt echter ook omdat ik veel blogposts kon hergebruiken voor het online artikel.
Verder zou je deze sessie in een meer intieme zaal moeten programmeren. Mijn sessie vond in de grote zaal plaats. De sessie werd namelijk gestreamd, ondanks dat ik had aangegeven dat ik het concept zelf ging toepassen. Een uniform, stabiel, wifi is ook gewenst. Te hopen is ook dat er apps voor student response systemen komen die op alle platforms en devices gebruikt kunnen worden.
Al met al weer een leuke ervaring. Tijdens het nationale e-learning event zal ik deze werkvorm weer toepassen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
@wilfred,
Kan je ook vertellen waarom je bij de start zowel vragen hebt gesteld om de voorkennis van de aanwezigen te toetsen, als vragen om te testen of iedereen gebruik had gemaakt van de de door jou opgegeven bronnen? Voor de sessie was het uiteraard van belang dat mensen de principes van de ‘flipped classroom’ kenden, maar was het ook noodzakelijk dat daarvoor specifiek die bronnen werden gebruikt?
Goede vraag. Ik had de vragen over de bronnen ook kunnen veralgemeniseren. Ik veronderstelde dat het zou helpen om daarbij te refereren aan die bronnen. Gerstein is bijvoorbeeld, voor zo ver ik weet, de enige die een model gebruikt dat niet start met instructie.
@wilfred,
Kun je na deze ervaring dan ook stellen dat je voor het succesvol toepassen van de ‘flipped classroom’ de individuele voortgang moet weten van de deelnemers? Dat idee heb ik namelijk omdat je dan enerzijds de individueel de voortgang van de deelnemers weet. Maar anderzijds kun je de data van de groep gebruiken. Ook ben ik enorm geneigd om de problemen die je aangeeft te voorkomen met de toepassing van ‘een app’ (als die er is) die de voortgang beheert, waar men zich moet aanmelden bij aanvang van de sessie, waar mee samengewerkt kan worden en die tegelijkertijd gebruikt kan worden om te stemmen. Maar ja, dan zit ik weer te veel in de hoek van de systemen heb ik zelf het idee. Hoe kijk jij hier tegen aan?
In onderwijsverband is dat inderdaad belangrijk. Bij eClicker kun je dat bijvoorbeeld monitoren. Bij een congres vind ik dat wat minder van belang.
Hallo Wilfred,
Over de app, ik heb gebruik gemaakt van http://www.GoSoapBox.com. Dat werkt in de browser en is platformonafhankelijk. Zeker voor kennistoetsing een overweging waard.
Geweldig dat je de conferentie gebruikt hebt voor een experiment. In mijn onderzoek (afstudeeronderzoek waar ondermeer de Flipped Class in wordt belicht) heb ik ook de ervaring dat leerlingen het “huiswerk” niet doen, ondanks wat wij denken over de aantrekkingskracht van de filmpjes.
Succes!