Draagbare -‘wearable’- technologie is bezig met een opmars en zal ook in toenemende mate gebruikt gaan worden voor leren. Bijvoorbeeld voor werkplek leren. Dat levert echter ook uitdagingen op.
Torres maakt in zijn bijdrage een onderscheid tussen ‘smartwatches’ en ‘smartglasses’. De slimme horloges -die net zo weinig als horloge zullen worden gebruikt als een smartphone ingezet wordt om te bellen- zullen volgens hem vooral gebruikt worden de agenda te raadplegen, om tijd te reserveren voor belangrijke bijeenkomsten, om (gesproken) notities te maken en voor notificaties. Deze activiteiten kunnen onderdeel zijn van leeractiviteiten, al kunnen notificaties ook erg afleiden en daardoor negatief van invloed zijn op de effectiviteit van het leren.
Ik verwacht dat deze smartwatches ook gebruikt zullen worden om snel via audio en video te communiceren met collega’s. De interface is m.i. te klein om zinvol gebruikt te kunnen worden voor tekst en beeld. Wel kunnen deze apparaten gebruikt worden om mee te stemmen, voor gesproken instructies en om gesproken feedback te krijgen.
Verder stelt Torres dat dankzij de connectiviteit, sensor- en GPS-technologie smartwatches vooral gebruikt zullen worden voor het verzamelen van data over de processen van een organisatie. Je kunt medewerkers letterlijk volgen en op die manier bijvoorbeeld inzicht krijgen in je logistiek. Uiteraard, zo benadrukt ook Torres, leidt dit tot nieuwe privacy-vraagstukken over het type data, de opslag en het gebruik ervan. Medewerkers kunnen deze uiteraard ook gebruiken om zelf inzicht te krijgen in hoe men werkt. Maar de verleiding is groot om als organisatie deze data te gebruiken voor een ‘medewerkers(achter)volgsysteem’.
De ’smartglasses’ zullen vooral gebruikt worden om anderen mee te laten kijken met je werk (denk aan een medische operatie), en om digitale informatie als extra laag beschikbaar te hebben als je op locatie werkt:
This “augmented reality” could help employees perform tasks faster and safer, bringing computing and communications to places where traditional computers or mobile devices aren’t usable or practical.
Deze slimme brillen zullen bovendien gecombineerd worden met “gesture-based interaction technology”, meent Torres. Op deze manier kun je ook werkzaamheden meer efficiënt documenteren. Uiteraard spelen ook nu weer privacyvraagstukken, bijvoorbeeld in de gezondheidszorg. De ontwikkelingen op het gebied van deze brillen gaan snel, zoals ook dit artikel over Microsoft’s HoloLens laat zien.
Wat mij betreft is de toegevoegde waarde van ‘smartglasses’ voor werkplek leren evident, terwijl de ‘smartwatches’ zich voor werkplek leren nog zullen moeten bewijzen. We beschikken al over mobiele devices die vanuit optiek van het leren m.i. gebruikersvriendelijker zijn. Het grote voordeel van een smartwatch is wel dat je je handen vrij hebt om bijvoorbeeld met collega’s te kunnen communiceren (al biedt een smartphone met blue tooth headset deze mogelijkheden ook al). Een artikel als 11 things I learned during two weeks with an Apple Watch leidt ook niet tot andere conclusies.
Uiteraard kunnen smartwatches wel andere zinvolle toepassingen hebben, maar mijn focus ligt in deze bijdrage op leren.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie