Met enige verbazing las ik vanochtend Pedro den Bruyckere’s bijdrage Does 3G lead to more (political) violence?. Waar komt deze verbazing vandaan?
Pedro schrijft dat in ontwikkelingslanden vaak positief wordt aangekeken tegen technologie. Een nieuwe Duits-Amerikaanse studie stelt echter dat draadloze en mobiele technologie ook bijdraagt aan een toename van politiek geweld. Deze onderzoekers concluderen dat politiek geweld relatief vaker voor is gekomen in gebieden waar tussen 2007 en 2009 2G netwerken werden uitgerold. Draadloze en mobiele technologie zouden leiders van protesten in staat stellen beter te communiceren en daarmee het ‘collectieve actie probleem’ helpen op te lossen (mensen zijn terughoudend om mee te doen met acties als zij een groter persoonlijk risico lopen).
Ik ben verbaasd over de negatieve toonzetting. Het geweld in de diverse Afrikaanse landen heeft een zeer verschillende achtergrond. In een aantal gevallen is, voor zover mij bekend, sprake religieus of racistisch geweld. Het is een slechte zaak als technologie wordt ingezet als katalysator van geweld. In andere gevallen speelt technologie een rol in het mobiliseren van verzet tegen maatschappelijke onrechtvaardigheid en politieke onderdrukking. Ik vind het een goede zaak dat ICT dat politiek activisme faciliteert. Het is dikwijls de overheid die vervolgens door onevenredig hard op te treden geweld uitlokt, waardoor maatschappelijk verzet uit de hand loopt en mensen daarvoor een hoge prijs betalen. Maar dat mag volgens mij niet tot de conclusie leiden dat draadloze technologie tot meer geweld leidt.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie