Draadloos internet: educatief of afleidend?

Onder het motto "On-campus internet access: educational or distracting?" laat Lariat News een voor- en tegenstander van mobiel en draadloos internet binnen het onderwijs aan het woord.

De voorstander, Sean Irwin, benadrukt de educatieve toegevoegde waarde. Verder stelt hij dat studenten, zo lang ze anderen niet afleiden, hun gang moeten kunnen gaan. Zij zijn zelf verantwoordelijk voor het maken van keuzes, en het is aan de docent om studenten te boeien. Technologie bannen is een verloren strijd, schrijft Irwin.

Tegenstander MaryAnne Shults stelt dat lerenden in de klas zitten om te luisteren, te kijken en te leren. De educatieve toegevoegde waarde van laptops wordt teniet gedaan doordat lerenden van dit 'privilege' misbruik maken, vindt Shults. Zij noemt het zelfs onbeleefd als lerenden bezig zijn met hun laptop terwijl de docent bezig is met een inleiding.

Irwin kun je enigszins naïef noemen. Natuurlijk is het aan de docent om lerenden te boeien. Maar tegen een spetterende game kun je gewoon niet concurreren. Bovendien kun je je afvragen of elke lerende de eigen verantwoordelijkheid voor het leren kan dragen. Er zijn er zat die nog moeten leren verantwoordelijkheid te dragen.

Shults lijkt te redeneren vanuit een héél traditioneel beeld van leren. Door alleen te luisteren en te kijken, leer je niet heel veel. Bij een dergelijke onderwijsaanpak zijn laptops inderdaad een storende factor. In zo'n situatie is het m.i. niet verbazingwekkend dat lerenden andere dingen doen dan aantekeningen maken.

Op de 'voor-tegen'-schaal scoor ik behoorlijk 'voor'. Dat wil niet zeggen dat ik te allen tijden zou willen dat lerenden de laptop aan hebben staan. Het is niet verkeerd om af en toe offline te zijn.