We gebruiken platforms als Facebook en LinkedIn om op de hoogte te blijven van nieuws en ontwikkelingen op ons vakgebied. Deze platforms maken echter gebruik van algoritmes die bepalen wat wij te zien krijgen. Het wordt hoog tijd dat we zelf meer gaan bepalen wat we gaan lezen. En dat kan vrij eenvoudig.
Laten we als voorbeeld eens LinkedIn nemen. Je ziet namelijk dat heel veel professionals LinkedIn gebruiken om waardevolle informatie via posts of artikelen te delen. Deze bijdragen verschijnen dan op je ‘feed’ binnen LinkedIn. Als je veel mensen volgt dan wordt dat een onoverzichtelijke stroom. Het is lastig om voor jou relevante bijdragen te filteren. Ook komt het regelmatig voor dat je een mooie bijdrage pas na een week ziet, of niet (maar dat weet je dan niet).
LinkedIn maakt gebruik van een set aan regels die er voor zorgen dat jij berichten in je feed te zien krijgt. In Hoe werkt het algoritme van LinkedIn en hoe speel je hierop in? legt Roel Bijvelds dit uitvoerig uit. In de kern komt het er op neer dat je niet te vaak moet posten, dat de content kwalitatief goed moet zijn, dat content meer wordt getoond naarmate er meer interactie over ontstaat (vooral reacties en delen) en dat het echte personen moeten zijn die bijdragen beoordelen. Kwalitatief goede content is volgens LinkedIn content die praktische waarde heeft voor carrières, relevant is voor bedrijfstakken, en content die betrouwbaar is (de auteur en de verwijzingen) .
Hierdoor is het mogelijk dat je interessante bijdragen mist omdat de auteur relatief vaak bijdragen schrijft en/of omdat de bijdragen minder populair zijn (bijvoorbeeld meer filosofisch van aard waardoor lezers minder geneigd zijn te gaan reageren).
Volgens mij is het belangrijk dat lezers zelf bijdragen filteren, en dat niet algoritmes van technologiebedrijven dat voor jou doen.
Dat kun je doen met behulp van een zogenaamde RSS-feed reader. Dat is een programma waarmee je je kunt abonneren op sites die over een zogenaamde RSS-feed beschikken. Je herkent deze meestal aan dit symbool: Dit is bijvoorbeeld de RSS-feed van mijn weblog.
Als er een nieuwe bijdrage is geplaatst, dan zie je die bijdrage in je RSS-feed reader. Ik ben zelf geabonneerd op zeer vele weblogs en nieuwssites. De RSS-feeds heb ik in mappen geordend binnen het programma Innoreader. Ik scan deze bijdragen en besluit vervolgens wat ik er mee wil doen: lezen, opslaan in een leeslijst (om er bijvoorbeeld later over te bloggen), delen via sociale media of niets.
Helaas kun je deze RSS-feed reader niet gebruiken om op de hoogte te blijven van bijdragen binnen LinkedIn. LinkedIn ondersteunt namelijk geen RSS.
Daarom is het m.i. ook belangrijk dat je niet alleen artikelen publiceert via LinkedIn, maar ook via een eigen weblog.
- Hier vind je een overzicht met RSS-feedreaders.
- Een oude maar nog steeds mooie video over RSS.
- Hoog tijd voor een comeback van RSS
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie