In het artikel “Competency-Based Learning and Microcredentials” beschrijft Erik Ofgang een benadering van professionele ontwikkeling van docenten die volgens hem steeds populairder wordt. Deze methode lijkt een veelbelovend antwoord te bieden op de uitdaging dat docenten vaardigheden ontwikkelen die direct aansluiten bij de praktijk. Ik heb wel wat vragen bij deze op zich boeiende aanpak.
Competentiegericht leren verschuift volgens Ofgang de aandacht van traditionele kennisoverdracht naar het verwerven van praktisch toepasbare vaardigheden. Je kunt deze benadering niet zo maar vergelijken met het competentiegericht onderwijs waarover een jaar of twintig geleden in Nederland veel te doen was. Ofgang laat in zijn bijdrage Rita Fennelly-Atkinson en Christina Luke Luna, experts van het Center for Learner Pathways, aan het woord. Volgens hen biedt deze aanpak een eerlijker systeem waarin deelnemers hun kennis en kunde op diverse manieren kunnen aantonen. Deze benadering sluit ook aan op de ontwikkeling dat werkgevers volgens de auteur steeds vaker op concrete vaardigheden selecteren in plaats van alleen op diploma’s.
Microcredentials vormen dan een logische aanvulling op competentiegericht leren. Microcredentials -die vaak de vorm van digitale badges hebben- erkennen specifieke vaardigheden en maken ze zichtbaar voor potentiële werkgevers. Luna benadrukt het belang van deze zichtbaarheid: in een arbeidsmarkt die steeds meer waarde hecht aan aangetoonde competenties, helpen microcredentials lerenden om hun kwaliteiten concreet te laten zien.
Voor docenten bieden competentiegerichte microcredentials een alternatief voor traditionele professionele ontwikkeling. Docenten waarderen deze competentiegerichte aanpak in het bijzonder, omdat ze tijdens dit proces feedback ontvangen en daadwerkelijk een strategie moeten toepassen die ze aan het leren zijn. Fennelly-Atkinson wijst op de directe toepasbaarheid in de klas: docenten verwerven niet alleen nieuwe vaardigheden, maar implementeren deze ook meteen in hun onderwijspraktijk.
De kracht van deze aanpak zit in de gerichte feedback en de praktische toepassing. Docenten rapporteren dat ze strategieën die ze op deze manier hebben geleerd, jarenlang blijven gebruiken. Er zou dus weleens sprake kunnen zijn van een diepere verankering dan bij veel traditionele vormen van deskundigheidsbevordering.
Luna merkt terecht op dat veel docenten al elementen van competentiegericht leren toepassen zonder het zo te noemen. Projectmatig leren en portfolio-beoordelingen zijn hier voorbeelden van. Je voert dus bijvoorbeeld een project met een doel uit, experimenteert, krijgt feedback, en reflecteert. Op basis van evaluatie van proces en resultaat krijg je dan één of meer microcredentials. Voor een geslaagde implementatie is specifieke aandacht nodig voor welke competenties precies verwacht worden.
Het Center for Learner Pathways heeft volgens Ofgang indrukwekkende resultaten bereikt. Hun samenwerking met honderden scholen heeft geleid tot meer dan 20.000 uitgereikte microcredentials aan docenten. Hun platform biedt toegang tot een breed scala aan microcredentials waaruit docenten kunnen kiezen. Een voorbeeld van zo’n microcredential is dan: Using Digital Tools to Enhance Students’ Creativity. Je leest hier onder meer waar je aan moet voldoen om een micro-credential te ontvangen. Bijvoorbeeld: Je wordt gevraagd om de les of activiteit uit te voeren en het leren van de lerenden vast te leggen door middel van een artefact (bijvoorbeeld een video- of audio-opname van de les of een door de lerende gemaakt product).
Het feedbacksysteem, dat het centrum hanteert, is daarbij van groot belang. Docenten die niet direct aan de eisen voor een microcredential voldoen, ontvangen constructieve feedback om hun aanvraag te verbeteren. Dit zorgt voor een leerproces dat docenten aanmoedigt in plaats van ontmoedigt. Zelfs docenten van wie de eerste aanvraag wordt afgewezen, ervaren het proces vaak als waardevol door de gedetailleerde feedback.
Mijn opmerkingen
Op zich is dit een interessante benadering. Docenten professionaliseren op een actieve manier, waarbij praktische toepasbaarheid, feedback en reflectie een belangrijke rol spelen. Twee vragen die ik hierbij wel heb:
- Gaat deze benadering er niet vanuit dat docenten over de nodige voorkennis beschikken? Kun je AI bijvoorbeeld wijs integreren binnen je onderwijs als je amper weet hebt van AI? Deze microcredential gaat er bijvoorbeeld van uit dat de lerende actie-onderzoek uitvoert en ‘design thinking’ toepast.
- Hoe ga je om met het gebruik van GenAI-toepassingen bij het verwerven van deze microcredentials? De microcredentials die ik heb bekeken, kunnen grotendeels met behulp van toepassingen als ChatGPT gemaakt worden.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie