Docentervaringen met een MOOC

Er zal meer onderzoek gedaan moeten worden naar mogelijke en wenselijke ontwerpen van massive open online courses, oftewel MOOC’s. Het grootschalige karakter en de uitsluitend online interacties maken MOOC’s tot aparte leeractiviteiten, waarvoor nog geen duidelijke modellen bestaan. Deze conclusie trek ik onder meer uit een bijdrage van Curtis Bonk, over zijn ervaringen met een MOOC.

Curtis Bonk heeft onlangs op verzoek van BlackBoard een massive open online course (MOOC) over ICT in het onderwijs verzorgd. In de bijdrage Unabridged Interview on MOOC for Chronicle of Higher Education blikt hij via een interview terug op zijn ervaringen. Wat valt mij hierin op?

• Bonk heeft ‘ja’ gezegd tegen de vraag van BlackBoard om een MOOC te verzorgen omdat hij daardoor een veel omvangrijker publiek kan bereiken. In totaal hebben ongeveer 4000 mensen deelgenomen aan deze MOOC. Daarbij gaat het veelal om docenten met weinig ervaring met digitale didactiek. Bonk’s ideeën worden daardoor breder verspreid.
• Bonk’s MOOC bestond o.a. uit een wekelijks interactief webinar van twee uur. De voorbereiding hiervan is arbeidsintensief. Dat komt ook omdat Curtis Bonk reageert op individuele introducties en mails die hij van deelnemers ontvangt, waarin hij bijvoorbeeld om een reactie wordt gevraagd op plannen van de cursisten. Hij krijgt daarbij ook hulp van assistenten. Bonk adviseert overigens ook nadrukkelijk gebruik te maken van peer support. Hij besteedt meer aandacht aan de toegankelijke webinars omdat veel meer mensen “mee kijken”.
• Interactie, dialoog en responsiviteit dragen bij aan het succes van de MOOC. De vorming van subgroepen bevordert personalisering (in de zin van meer rekening houden met individuele voorkeuren). Degenen die de cursus voltooien, ontvangen een badge.
• Verschillende cursisten waren in staat het geleerde snel toe te passen in de eigen situatie. De ervaringen worden weer gedeeld in de MOOC. Bonk noemt de cursus daarom “an evolving and living laboratory for online pedagogy“.
• De diversiteit van de cursisten is enorm. Zij werken in verschillende organisaties, en zijn afkomstig uit diverse landen (Zuid-Korea, Dubai, Zweden, Italië, etcetera). De tijdzones waren geen belemmering om deel te nemen. Dat zegt uiteraard ook wat over de motivatie.
• Niet elke MOOC is hetzelfde. Zie ook de terechte opmerking van Sia Vogel op mij blogpost over MOOC’s van gisteren. Er zal meer onderzoek gedaan moeten worden naar de structuur van MOOC’s, de wijze van belonen en ondersteunen, en naar het type bronnen dat gebruikt wordt. Een deel van de doelgroep heeft wellicht vooral belangstelling voor het just in time raadplegen van materialen, zoals opnames. Op dit moment bestaan er nog geen duidelijke modellen of ontwerpen voor een MOOC. Terwijl de ‘affordances’ van een MOOC daar wel om vragen.