Het is misschien wel vijftien jaar geleden dat ik langere tijd offline ben geweest. Maar vanmiddag 18 uur is het zover. Tot en met 19 augustus 2019 zal ik alleen de hoogst noodzakelijke zaken online uitvoeren.
Dit is mijn laatste werkdag voor de vakantie. De komende weken wil ik in elk geval geen werk uitvoeren. Ik doe dat elk jaar wel, een langere tijd vrij nemen. Toch besteed ik ook tijdens vrije dagen zeker twee uur aan het scannen en lezen van blogs en tweets, aan Facebook, LinkedIn, aan het reageren en aan het bloggen zelf.
Daar komt bij dat ik in de loop der jaren alleen maar meer ben gaan werken. Terwijl ik een jaar of twintig geleden bewust parttime werkte. Ik combineerde in die tijd betaald werk (32 uur per week) overigens wel met vrijwilligerswerk (toch zeker ook zo’n 12 uur per week).
De kentering is eind jaren negentig gekomen. Ik werkte toen parttime bij het bedrijf Siennax. Tijdens een functioneringsgesprek zei mijn toenmalige leidinggevende: “Wat wij zo aan jou waarderen: jij werkt parttime, maar niemand heeft dat in de gaten!”
Ik was namelijk altijd telefonisch en online bereikbaar. Als afspraken op mijn vrije dag werden gemaakt, was dat nooit een probleem.
Ik werkte eigenlijk fulltime, maar liet me parttime betalen. Mijn vrouw verklaarde me toen voor gek.
Sinds die tijd werk ik officieel fulltime. In de loop van de jaren is dat uitgegroeid naar meer dan fulltime. Nu voel ik me bijna schuldig als ik -zoals gisteren- om 16 uur stop met werken om naar de intocht van de derde dag van de Nijmeegse Vierdaagse te gaan kijken (bij mij om de hoek).
Tegelijkertijd ben ik -zoals zo veel mensen- steeds intensiever internet gaan gebruiken. Bankzaken, reizen boeken, reizen voorbereiden, boarding passes, nieuws volgen, on demand TV kijken en muziek beluisteren, met elkaar communiceren. Ik denk dat ik per dag zo’n 12-14 uur met een laptop, tablet of smartphone in de weer ben. En we weten dat we daar ook een prijs voor betalen (sociaal, fysiek en psychisch).
Tijd voor een nieuwe kentering.
Nu geloof ik zelf niet in een volledige digitale detox, het volledig offline gaan en digitaal ontgiften. Digitalisering is te zeer verweven met ons dagelijks leven. Een aantal zaken kun je ook veel handiger online doen, dan zonder technologie. Inchecken bij de luchthaven, bijvoorbeeld, of betalen via Apple Pay.
Bovendien heb ik een eigen bedrijf en zou ik mezelf in mijn voet schieten als ik volledig offline zou gaan.
Maar ik wil wel digitaal onthaasten. En de komende tijd zal ik dat drastisch doen. Ik zal vanaf vanavond 18 uur een maand lang:
- Niet twitteren.
- Geen gebruik maken van Facebook.
- Geen gebruik maken van LinkedIn.
- Geen gebruik maken van mijn RSS-feed reader. Ik zal een aantal sites op mijn tablet bookmarken (voornamelijk nieuwssites).
- Nauwelijks gebruik maken van mijn Macbook (alleen voor on demand TV).
- Niet bloggen.
- Niet doelloos surfen.
- Geen uitgebreide reacties geven op mails.
Daarna besluit ik hoe ik hier verder mee om zal gaan. Via een blog deel ik mijn ervaringen en mijn besluit 😉
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie