Digital technology changes boundaries of students' free speech rights gaat over de grenzen van vrijheid van meningsuiting van lerenden, als gevolg van sociale netwerken.
Als een leerling op zijn privé computer de school op de hak neemt, dan valt dat volgens deze bijdrage onder vrijheid van meningsuiting. Maar wat als een leerling een foto van een schoolleider gebruikt voor een nep-profiel? Een Amerikaanse rechter vond dit onder vrijheid van meningsuiting vallen omdat het niet op school was gedaan, en de actie de school niet had beschadigd. Dat gold niet voor de leerling die een schoolleider op MySpace als sexverslaafde had geprofileerd.
Online pesten valt niet onder de vrijheid van meningsuiting, maar de grens is volgens de auteur van het artikel niet altijd duidelijk te trekken.
In het verleden hanteerden Amerikaanse rechters als criterium of lerenden op school of buiten school acties uitvoerden. Dit onderscheid 'op school-buiten school' lijkt in elk geval niet meer houdbaar. Want het blijft plagiaat, ook als een student een privécomputer gebruikt om een werkstuk van een ander te kopiëren en in te sturen.
Ik ben zelf geneigd om een onderscheid te maken tussen kritiek uit oefenen op een organisatie, of op een persoon. Met het bekritiseren van niet-publieke personen (zoals docenten) heb ik over het algemeen meer moeite dan met het bekritiseren van een instituut. Verder vind ik de wijze van kritiek uitoefenen erg relevant bij het bepalen wat wel of niet acceptabel is.
Toen ik bij Gilde Opleidingen werkte, heb ik wel eens met leerlingen gesproken die een anti-Gilde hyve hadden aangemaakt. Niet om hun te 'bevelen' die hyve te verwijderen (of teksten er op). Maar om te horen wat hun klachten waren, en om na te gaan waarom zij voor dit medium hadden gekozen om hun klacht kenbaar te maken.
Wat mij daarbij opviel, was dat deze leerlingen verbaasd waren dat volwassenen vragen stelden bij deze manier van communiceren. Het was voor hun heel normaal om zich te uiten via een sociaal netwerk. Zij waren zich er ook niet van bewust dat bedrijven werknemers om deze reden konden ontslaan.
Verder heb ik mede op basis van dit gesprek geconcludeerd dat de dialoog belangrijker is dan het via regels exact proberen te bepalen wat wel en niet acceptabel is.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie