De weerbarstige praktijk van onderwijsverandering

In Why Colleges Are So Hard to Change probeert Robert M. Diamond te analyseren waarom het Amerikaanse hoger onderwijs de laatste jaren amper is veranderd, ondanks de ogenschijnlijk breed gevoelde noodzaak hiertoe en de gepleegde inspanningen.

Significant change will never occur in any institution until the forces for change are greater in combination than the forces preserving the status quo.

En Diamond weet een groot aantal krachten op te sommen die de bestaande toestand in stand houden. Niet veranderen is bijvoorbeeld gemakkelijker dan veranderen en kent bovendien minder risico’s. Het nemen van risico’s wordt ook nauwelijks beloond. Of: In het hoger onderwijs voelen individuen zich vooral verbonden aan hun discipline of departement in plaats van aan hun instelling.

Een groot aantal van deze krachten vind ik herkenbaar, al verschilt bijvoorbeeld de mate van competitie tussen instellingen voor hoger onderwijs in de VS en in Nederland.

In het tweede deel van het artikel verkent Diamond factoren die verandering te weeg kunnen brengen. Deze bevatten overigens soms open deuren.

This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *