De zinvolheid van een Twitter-archief?

Je kunt vandaag de dag je eigen Twitter-archief samen stellen. De vraag is echter of dat zinvol is.

Onder andere Willem Karssenberg heeft de laatste dagen een aantal keren geschreven over de mogelijkheid om je tweets te archiveren (hier, hier en hier). Ik zal dat niet doen. Ik vraag me namelijk af wat de zinvolheid is van het verzamelen van deze data. Heel veel tweets zijn namelijk slechts zinvol in de context van de conversatie. Die zinvolheid is vaak slechts tijdelijk van aard. Daarnaast zijn veel tweets sowieso niet het bewaren waard. Bepaalde tweets, zoals verwijzingen naar artikelen, zijn wel het bewaren waard. Maar daar heb ik al andere media voor, die vervolgens beter doorzoekbaar zijn (zoals mijn blog, Tumblr of Diigo).

Twitter is ook typisch een exponent van ‘kennis als stroom’. Je laat je een tijdje meevoeren in die stroom, en vervolgens stap je er weer uit. Belangrijke zaken komen dan vanzelf weer voorbij. Deze benadering is een hele andere dan de ‘opslagplaats’-metafoor. Sinds enkele tientallen jaren proberen we kennis op te slaan, te codificeren en te ontsluiten via databases, wiki’s en intranetten. Doordat we dat met zo veel data en informatie (dus geen kennis) doen, wordt dit een heel inefficiënte manier van kennismanagement. Het gaat vaak veel sneller als we een deskundige collega om raad vragen, dan dat we proberen een kennisarchief te doorzoeken.

Wat mij betreft beperken we ons dus heel erg bij het opslaan van data, informatie en kennis. Zodat het doorzoeken van informatie effectief en snel verloopt. Het niet archiveren van mijn tweets valt voor mij persoonlijk onder die beperking. Het gebruik van ‘big data’ is uiteraard ook een ander verhaal (daarbij gaat het om het automatisch analyseren van data en het ontdekken van patronen).