De meeste mensen zijn zich er inmiddels hopelijk wel van bewust dat de vergeefse poging om te multitasken ten koste gaat van persoonlijke productiviteit en prestaties. Daniel Gulati wijst echter op de werkelijke slachtoffers van deze onhebbelijke gewoonte. Ik relateer dit aan leren.
Het zijn niet alleen de eigen leer- en werkprestaties die onder het multitasken te leiden hebben. Het is juist je omgeving die er echt last van heeft. Gulati wijst bijvoorbeeld op kinderen die onvoldoende aandacht krijgen omdat hun vader de hele tijd doorbrengt met zijn laptop (strikt genomen is geen sprake van multitasken omdat deze ouder niet eens de neiging lijkt te hebben om op te voeden). Hij geeft ook het voorbeeld van een projectgroep die een deadline niet haalt omdat één van de teamleden vooral bezig is met Facebook op zijn iPhone. Het onvermogen om de aandacht bij het project te houden gaat dan ten koste van de teamprestatie.
Dit laatste kun je ook terug zien bij samenwerkend leren. De groep lerenden heeft dan last van een gebrek aan focus van een teamlid. Je kunt je ook afvragen hoe leerzaam en motiverend het is als een begeleider tijdens een begeleidingsgesprek bezig is te WhatsApp-en. Of hoe lerenden zich gewaardeerd voelen als mede-lerenden tijdens hun presentatie op Facebook zitten.
Volgens Gulati is er wel wat aan te doen:
- Spreek de multitasker aan op zijn gedrag. Laat weten dat jij last hebt van zijn gedrag. Of geef hem een koekje van eigen deeg.
- Maak een nieuwe afspraak. Stel voor af te spreken op een moment waarop de multitasker niet persé andere dingen hoef te doen. Spreek vroeg (of laat) op de dag af, als het relatief rustig is (en mails niet binnen stromen).
- Schakel multitasken fysiek uit. Keer de multitasker letterlijk de rug toe als hij tijdens een gesprek gaat sms-en. In een hiërarchische relatie is dit natuurlijk ingewikkelder.
Als het gaat om samenwerkend leren, wil ik hier nog een tip aan toevoegen:
- Beoordeel vooral individuele leerprestaties, individuele bijdragen aan samenwerkend leren.
Gulati concludeert tenslotte:
Handle a multitasker’s habit and pave the way for a more productive work environment. You’ll alleviate everyone’s irritation and frustration, and you might just rescue a failing project or a doomed relationship. By making them aware of their faux pas, you can stop the multitasking maniacs dead in their tracks — and sidestep potentially damaging impacts before they arise.
Ik heb in het verleden ook wel eens gepoogd om met mijn vriendin te converseren terwijl ik incheckte op Foursquare. Inmiddels gebruik ik Foursquare mede dankzij ‘duidelijke’ reacties niet meer. Het is inderdaad goed om je te realiseren dat multitasken niet alleen inproductief is, maar ook negatieve gevolgen kan hebben voor je omgeving.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Wilbert,
Mi. is in jouw voorbeelden geen sprake van multitasken maar afgeleide gefocuste aandacht op iets anders dan aanvankelijk. Seriële aandacht dus.
Luisteren en lopen en kijken tegelijkertijd is mi. wel mogelijk.
Zodra aandacht aan de orde is zal er eerder sprake van of-of zijn dan en.-en.
Natuurlijk leren en gestructureerd leren lijkt me wel weer mogelijk aangezien voor de eerste geen aandacht expliciet noodzakelijk is; voor de tweede wel.
Dan nog een vorm: je zoekt in een massa mensen die ene bekende. Je scant het geheel op aangrijpingspunten van herkenning. Je zoemt in op 1, en die is het toch niet. Je gaat weer over op scannen. Totdat je eindelijk de persoon vindt, of niet:)
Focus en aandacht zijn snel om te zetten in on-focus en aandacht voor iets anders. De mate van omschakelen in volgens mij leerbaar.
Nu maar weer aandacht geven aan mijn vrouw hier op vakantie in de Ardennen:)
Gr. Hans Pollen