George Siemens en Stephen Downes zijn weer gestart met hun cursus over connectivisme en connective knowledge. Eén van de kenmerken van deze online cursus is de vrije toegankelijkheid. Inschrijven is verplicht, maar er zijn alleen kosten aan verbonden als je een officieel certificaat wilt hebben van de universiteit van Manitoba.
Martin Weller stelt zich hierbij een aantal interessante vragen, die ik als volgt interpreteer:
- Stellen lerenden dezelfde kwaliteitseisen aan een 'open cursus', dan aan een cursus waarvoor zij betalen? Docenten, die er vaak gratis in participeren, gebruiken de cursus in elk geval ook om ideeën voor te leggen. Dus in feite als Research & Development-activiteit.
- Waartoe verplicht je je als lerende, bij een gratis cursus? Is sprake van een impliciete overeenkomst, waar de lerende akkoord mee gaat? Kunnen lerenden de hoge mate van vrijblijvendheid hanteren? Kunnen zij een dergelijk ander paradigma aan? Wat is hun verantwoordelijkheid?
Martin Weller typeert ook de gevolgen voor de docent, bij een dergelijke cursus:
in an open, connected world of abundant content, perhaps the key skill is to learn how to make the connections between a wide range of free content and core principles. This is also a reflection on the changing nature of the educator – the role of the 'lecturer' is not to deliver the content but to find it, structure it and help interpret it.
Deze blogpost roept bij mij nog een aantal andere vragen op:
- Is een dergelijke cursus niet alleen geschikt voor lerenden die al over de nodige voorkennis beschikken? Ben je immers niet pas in staat om verbindingen tussen 'knooppunten' van informatie en kennis te leggen, als je al het nodige over het onderwerp weet? Dit is bijvoorbeeld één van de geleerde lessen van computer supported collaborated learning. Deze les zou ook wel eens op kunnen gaan van dit type cursussen?
- Hoe omvangrijk moet het aantal cursisten zijn, wil het percentage betalende studenten groot genoeg zijn om als organisatie uit de kosten te komen? En hoe kunnen de docenten hun rol dan zodanig vormgeven dat het 'teacher bandwidth problem' voorkomen wordt?
Welller merkt dan ook terecht op dat we nog meer ervaring moeten opdoen met het concept van 'open cursussen', en leren van ervaringen.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie