Graham Attwell is bezig met een bijdrage aan een boek. De voorbereiding doet hij door middel van een aantal blog posts. De eerste post heet The Challenge to Education. Volgens Attwell is technologie 'an sich' niet verantwoordelijk voor de wijze waarop het onderwijs wordt vormgegeven (en verandert), maar de manier waarop technologie binnen de samenleving wordt toegepast. Mede dankzij ICT vindt leren volgens Graham vooral plaats buiten de grenzen van de instituties. De toegankelijkheid van expertise (content, mensen) is dankzij internettechnologie sterk vergroot. De monopoliepositie van de onderwijsinstelling als kennisinstituut is daarmee voorbij.
Daar komt bij dat het bestaande schoolsysteem, dat nog steeds sterk gebaseerd is op standaardisatie, homogeniteit en selectie, niet meer kan voldoen aan de eisen die de hedendaagse samenleving stelt:
creativity, team work, problem solving, communication and self motivated continuous learning
Internettechnologie biedt de mogelijkheden van -noodzakelijke en wenselijke- personalisering, terwijl curricula steeds vaker gestandaardiseerd worden. Attwell schrijft daarover:
The schooling system is based on outdated forms of organisation and on an expert derived and standardised canon of knowledge. As such it is increasingly dysfunctional in a society where knowledge is collaboratively developed through distributed networks.
De kritiek op het bestaande onderwijs, die Graham Attwell hier ventileert, is al vaker geuit. Ik heb eerder diverse auteurs (denk aan Ken Robinson) aangehaald die deze kritiek hebben gespuid. Beleidsmatig zie ik hier helaas weinig van terug, wellicht met uitzondering van het recente rapport van de regering van Barack Obama.
De aanhouder wint, zullen we maar zeggen. Vandaar dat ik ook nu aandacht heb besteed aan Graham Attwell's beknopte overzichtsartikel.
This content is published under the Attribution 3.0 Unported license.
Geef een reactie